In 2007 kwamen wij via een pelgrimsreis van OGS in contact met Henny en Antoine Franchimont, de enig zoon van Nicolas Frédéric Paul Franchimont. Het was het begin van een goede vriendschap. Want hoe bijzonder is het dat je samen in Bandoeng hebt gewoond en als klein kind samen met je moeder en zus de japanse kampen hebt overleefd.. Antoine zat met veel vragen over zijn vader en wilde deze reis met al zijn indrukken ook graag met zijn dochter Paulien delen. Tijdens die reis mocht hij samen met een reisgenote de kranslegging doen op het ereveld Thanbyuzayat. Onze vaders lagen een paar graven bij elkaar verwijderd.. Bij terugkomst in Nederland hielden we contact, werd de Japanse kampkaart vertaald en met o.a.. de website van Henk Beekhuis hebben wij hetgeen zijn vader overkomen is in de oorlog in kaart kunnen brengen. Onze wens om ooit nog eens een eigen KNIL soldaatje te maken én naast de postuum toekenning van het M.O.K aan niet alleen mijn vader Sijtje Jeekel maar ook aan zijn vader, kon het niet uitblijven dat jaren later ook Nicolas Frédéric Paul Franchimont geëerd zou worden met een Vitrine monumentje die zijn persoonlijk verhaal verteld:

Uitleg en samenstelling van het Monumentje:

De Cross of sacrifice van het Ereveld in Thanbyuzayat geplaatst op een zwart marmeren sokkel waarop een wapenschildje is geplaatst met een in tin gegoten embleem van de Gen. troepen, De melati een heerlijk geurende bloem welke aan de fijne periode herinnerd aan wat was met zijn vrouw, dochter en zoontje geplaatst op een zwart marmeren voet ( 120x60x30 ) met ruimte voor een fotolijstje, Een KNIL soldaat en een (re.) en een meerdere geplaatst op een houten schijfje ingebed in grind, op het naamplaatje o.a.. zijn naam en rang geplaatst op een granieten plaatje waarin de tekst geetst: " Birma - Siam Spoorweg" en links de Birma spoorweg ingebed in grind.. waar hij door uitputting en ondervoeding stierf in kamp Anganum, KM100 ...