Op 30 december 1931 trouwt Theo met Mia (A.M. Verwijst). In 1948 is zijn weduwe het bekende Chinese restaurant Tante Mia begonnen op de Oudezijds achterburgwal 136.

Op 22 januari 1943 wordt Theo (verplicht) ter werk gesteld in Berlijn Duitsland. Hij neemt afscheid van zijn vrouw met de woorden; "wacht op me, ik kom terug." Hij weet dan niet dat hij nog maar 516 dagen heeft te leven. Als hij al meer dan een jaar in Duitsland is krijgt hij heimwee en verlangt naar huis, waar zijn vrouw op hem wacht.

Zijn laatste dagen tellen af; vijf, vier, drie, twee. Op dag één is hij in de fabriek aan het werk als hij plotseling het dreigende ronkend geluid van vliegtuigmotoren hoort aanzwellen. Hij kijkt omhoog en ziet een formatie zware bommenwerpers van de geallieerden boven Berlijn vliegen. Euforisch zwaaien hij en zijn kameraden naar de vliegtuigen. Nog even en de oorlog is voorbij! Het is woensdagmorgen, 21 juni 1944. De sirenes beginnen te loeien en het levensklokje van Theo tikt af. Zeven, zes, vijf... hij hoort het fluitende gesuis van de vallende bommen. Vier, drie, twee, nog één seconde... het hoge fluitende geluid gaat over in een lagere toon, lager, lager en lager... De fabriek wordt gebombardeerd en volledig verwoest. Theo overlijd bij die aanval. Een kameraad die het heeft overleefd verklaard later; “hij was op slag dood.” Theo is slechts 33 jaar geworden.