Dorus van de Geest werd op 25 februari 1912 geboren in Utrecht als zoon van Jacobus van de Geest (1865-1932) en Christina Wilhelmina Pinkse (1873-1952), Dorus was de jongste van het gezin. In de oorlog werd hij in Duitsland te werk gesteld bij de Hermann-Göring-Werke Watenstedt. Hij verbleef in Lager 35 in Salzgitter-Heerte, waar hij op 3 december 1942 overleed aan longtuberculose. Hij werd begraven op begraafplaats Westerholz in Salzgitter-Hallendorf, graf P9. In december 1953 werd hij door de Oorlogsgravenstichting herbegraven op het Nederlandse ereveld in Hannover, graf F23. Zijn familie heeft nadat Dorus naar Duitsland werd gestuurd nooit meer iets van hem vernomen. Pas in 2015 ging zijn neefje Wim van de Geest op zoek, en kreeg via de International Tracing Service deze informatie te horen. In 2017 en 2018 is het graf door de familie bezocht.Op de foto is hij te zien op de bruiloft van zijn broer en schoonzus op 28 april 1938. Sluiten