Anthonius Gillissen wordt op 28 juni 1943 in het kader van de arbeidsinzet door het Gewestelijk Arbeidsbureau Amsterdam naar Frankfurt am Main gestuurd. Gillissen is pijpmonteur van beroep en komt terecht in de fabriek van VDM Halbzeugwerke in Frankfurt am Main-Hedderheim.
In juni 1944 wordt hij overgeplaatst naar de VDM Luftfahrtwerke AG Butzbach, vliegveld
Kirch-Göns.

Op 5 september 1944 worden het station en de luchthaven van Kirch-Göns onder vuur
genomen door geallieerde gevechtsvliegtuigen, die boven de landingsbaan cirkelen. Gillissen wordt samen met kameraden ingezet bij de bluswerkzaamheden als hij zich laat ontvallen dat hij hoopt dat er een Engelse piloot landt die hem een machinegeweer in de hand zal drukken waarmee hij alle Duitsers af kan knallen.

De opmerking valt niet in goede aarde bij de Nederlandse SS-bewaker Louis George
Charles van der Nol (Den Haag 1908), die hem terstond in het gezicht slaat en hem bij de Gendarmerie Post in Butzbach aflevert. Daar bekent Gillissen de woorden in de mond genomen te hebben en worden getuigen verhoord. Gillissen wordt overgedragen aan de Gestapo in Giessen. Als staatsvijand wacht hem overplaatsing naar een concentratiekamp.

Het spoor loopt hier dood, maar als Gillissen op 15 februari 1945 in het Städtischen Krankenhaus van Mainz overlijdt aan de gevolgen van een TBC-besmetting wordt op zijn overlijdensakte als laatste woonplaats het Lager Ingelheimer Aue vermeld, een
Arbeitserziehungslager onder SS-bewaking.