Samuel Goldstein werd geboren in Amsterdam op 1 december 1917. Hij was getrouwd en had twee zonen. Destijds was hij woonachtig op een adres in de Von Zesenstraat te Amsterdam. Samuel was in die tijd werkzaam als tramconducteur bij de gemeente tram in Amsterdam.Op 25 augustus 1944 arriveerde Samuel in Westerbork en verbleef in strafbarak 67. In de nacht van 5 op 6 september 1944, heeft Samuel samen met drie andere mannen getracht te ontsnappen uit Westerbork. Buiten het kamp zijn ze vervolgens aangehouden en teruggebracht naar Westerbork. Op last van de kampcommandant zijn ze vervolgens doodgeschoten.Na de oorlog is door Bureau Opsporing Oorlogsmisdrijven een onderzoek ingesteld naar deze executie. Uit het onderzoekdossier blijkt onder meer dat Samuel Goldstein na de executie niet direct dood was. Hij zou kans hebben gezien om zich voor dood te houden. Op een later moment wist hij zwaargewond de praktijk van de tandarts te bereiken, alwaar hem in eerste instantie medische hulp is geboden. Vervolgens is de kampcommandant hiervan op de hoogte gesteld en heeft hij bevolen de medische hulp direct te staken. Samuel is vervolgens opgehaald om alsnog te worden geëxecuteerd. Om de angst en het leed van een tweede executie te besparen heeft een arts bij Samuel een narcosemiddel toegediend. Hierop is Samuel naar het crematorium gebracht en is daar samen met de drie andere slachtoffers gecremeerd. Uit het onderzoek dossier blijkt dat Samuel vermoedelijk nog in leven was toen hij werd gecremeerd.Uit het onderzoeksdossier blijkt dat er meerdere getuigen en verdachten zijn verhoord, waaronder de SS’ers die betrokken waren bij de executie. De SS’er die vermoedelijk betrokken was bij de executie van Samuel is destijds door het Bijzonder Gerechtshof te Assen veroordeeld. Op het Nederlandse ereveld te Loenen is een gedenksteen voor Samuel Goldstein en de andere drie slachtoffers geplaatst (Vak A, nummer 865, gedenkboek 36). De echtgenote van Samuel en zijn twee zonen hebben de oorlog overleefd. Sluiten