Johannes Greidanus is op 25 augustus 1916 in Sloten geboren. Zijn vader Tj. Greidanus schrijft in 1945 het volgende verslag over zijn Engelandvaart:'Op den dag van den inval van de Duitschers in ons land ging mijn zoon Johan van Utrecht, waar hij geschiedenis studeerde, naar de Grebbe-linie, teneinde mee te vechten in het regiment, waarvan zijn oom commandant was. Zijn oom moest hem echter terugsturen, omdat hij niet als militair geoefend was.In het najaar van 1940 studeerde hij af en begon een studie in de rechten. In den loop van 1942 is vermoedelijk het plan bij hem gerijpt om te trachten den overkant te bereiken, in de hoop daar voor ons land nuttig te kunnen maken. Aangezien hij aan een oog sterk bijziende was, heeft hij gevreesd voor den militairen dienst afgekeurd te worden en heeft hij eerst willen afstudeeren om zich in den civielen dienst beter nuttig te kunnen maken. In het voorjaar van 1943 voleindigde hij de studie in de rechten en kreeg een plaats bij de Nederlandsche Spoorwegen. Van dat moment af heeft hij alles in het werk gesteld om weg te komen.Na verschillende vergeefsche pogingen via Delfzijl en over onze zuidgrens kwam hij in contact met een ondergrondsche organisatie, die hem de noodige papieren bezorgde. Op 11 december 1943 vertrok hij des morgens met den trein en bereikte denzelfden avond Parijs; 17 december ging hij in gezelschap van anderen door naar Toulouse, waar zij denzelfden dag aankwamen. Daar troffen zij nog eenige anderen, den volgenden morgen werd het contact gelegd met den verbindingsman en dien middag vertrokken zij in twee groepen. Ze namen een kaartje naar een dorpje dichtbij de Spaansche grens en stapten in een ander dorpje uit. Tegenover hem in de trein had een boer gezeten, die ongewoon lang en blond was voor Zuid-Frankrijk; deze stapte tegelijk met hen uit en bleek een Canadeesche vliegerkapitein te zijn.Met een auto werden ze een goed eind de bergen in gebracht, ze verkleedden zich in een schuur en de tocht te voet begon. In 38 uur, waarvan zij 12 uur sliepen, waren ze in Spanje. De tocht was dusdanig zwaar geweest, dat ze allen ziek waren en eenige dagen in bed moesten liggen, een van de tochtgenoten zelfs zes weken.Na eenigen tijd in verschillende plaatsen vastgehouden te zijn, kwamen ze tenslotte via Barcelona in Madrid aan. Daar is Johan langen tijd opgehouden en zijn geduld zwaar op de proef gesteld. Pas in het najaar van 1944 kwam hij in Engeland aan. Op 24 maart 1945 schreef hij een brief aan mijn vrouw en mij, die als volgt begon:'Morgen vertrekken we naar onze basis en vandaar waarschijnlijk spoedig verder. Voor de mogelijkheid dat ik niet terugkeer, schrijf ik deze brief op mijn hotelkamer in Londen en zal die mijn chef ter hand stellen, die natuurlijk het eerste zal weten wat er met mij gebeurd is en je deze zal doen toekomen.Jullie zult dan horen dat ik gegaan ben bij een dienst, die agenten in bezet gebied parachuteert om daar het de Duitschers onaangenaam te maken. Een wat riskante, maar daarom ook eervolle bezigheid.'Greidanus is onderscheiden met het Kruis van Verdienste (KB 22-4-1948) Sluiten