In de zomer van 2002 heb ik als eerste van onze familie het graf van mijn opa Groen bezocht op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta. Veel te jong overleden. In een verschrikkelijk kamp, zonder zijn vrouw, zonder zijn dochtertje die hij nooit heeft mogen leren kennen. Gelukkig hebben mijn oma en moeder het Jappenkamp wel overleefd, anders was ik er ook nooit geweest. Een bizarre gewaarwording als je naast het graf van je onbekende opa staat. Maar ook bijzonder om op deze manier hem te mogen herdenken. Ik had hem graag willen leren kennen, weten wat voor persoon hij was, maar het is allemaal anders gegaan. Mijn oma heeft mij veel kunnen vertellen over haar leven in Indië. Ze heeft haar ervaringen zelfs in een boek mogen opschrijven (de hel van Tjideng). Sluiten