Op zaterdag 16 september 1944 om 15.00 uur vertrok de Junyo Maru vanuit de haven van Batavia. Het werd begeleid en beschermd door twee kleine escortschepen en een paar vliegtuigen.

Overdag waren de gevangenen blootgesteld aan de brandende zon. ’s Nachts was er kou. Als gevolg van uitputting stierven er tal van mensen. Zonder enig ceremonieel werden de doden door de Japanners overboord gezet. De tweede nacht stond er een gure wind en regenbuien geselden de getergde lichamen van diegenen die aan dek verbleven. Op maandag 18 september scheen overdag de zon weer fel. De wisseling van weersomstandigheden deed de gevangenen weinig goed gezien hun toch al slechte conditie. Toen tegen het einde van de middag het wederom leek alsof het zou gaan regenen, zochten velen bijtijds een plek op in het ruim om te schuilen. Deze poging om zich te beschermen tegen de elementen zou juist hun dood worden.

Lees het hele verhaal en meer over de monumenten ter nagedachtenis aan.. : zie onderstaande link

Hendrikus de Groot. Slachtoffer van een van de grootste scheepsrampen ttv de tweede wereld oorlog in Nederlands Indie. ( lees ook Heiko Roelf Roelfsema )

Hendrikus de Groot liet zijn vrouw Bertha Louise Babock en zijn kinderen achter. Zij woonden voor het uitbreken van de oorlog aan de Tandjoengweg 16 in Djokjakarta.