Willem Haacke

Mobilisatie-Oorlogskruis voor 3 broers 3 inmiddels overleden broers kregen op 14 augustus postuum het Mobilisatie-Oorlogskruis uitgereikt. Een van hen was bemanningslid van een Glenn Martin bommenwerper. De overige 3 inzittenden daarvan kregen diezelfde dag ook postuum dezelfde medaille uitgereikt. Nabestaanden namen de onderscheidingen in ontvangst. Broers Henrich (1918), Willem (1920) en Hugo (1923) Haacke dienen allen aan het begin van WO II bij het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL). Henrich wordt krijgsgevangen genomen en komt om als het vrachtschip waarop hij wordt vervoerd op 25 juni 1944 wordt getorpedeerd. Datzelfde lot ondergaat Hugo op 18 september. Willem treedt in dienst als korporaal-monteur bij de Militaire Luchtvaart (ML) van het KNIL. Vanaf de geheime vliegtuigbasis Singkawan II in Noordwest Borneo, vertrekt op 18 december 1941 een squadron bommenwerpers, 2e afdeling – 1e Vliegtuiggroep. Opdracht is het bombarderen van Japanse stellingen en schepen in de havenplaats Miri. Willem is onderdeel van een vierkoppige bemanning van de Glenn Martin (model) 166 WH-3 bommenwerper met nummer 571. Het is Willems eerste operationele vlucht. Zijn toestel wordt neergeschoten door Japanse drijvervliegtuigen waarbij Willem omkomt, net als korporaal radiotelegrafist Henricus Prinssen (1920) en bommenrichter militie-sergeant der 1e klasse Christiaan Gobus (1920). De 4e inzittende, vlieger eerste luitenant Johannes Groeneveld, redt zich per parachute en treft tijdens zijn vlucht door de jungle 3 Marine Luchtvaartdienst-militairen (Baarschers, Van Halm en Reen), overlevenden van een Dornier-vliegboot die op 17 december 1941 een noodlanding maakte. Samen bereiken ze Long Nawang, een klein plaatsje dat nog niet door de Japanners is bezet. In de zomer van 1942 gebeurt dat toch waarna de 4 militairen en vele anderen op 27 augustus op brute wijze worden geëxecuteerd. Enkele weken later ondergaan vrouwen en kinderen hetzelfde lot. In totaal laten 68 mensen hier het leven. Het Mobilisatie-Oorlogskruis is ingesteld bij Koninklijk Besluit van 11 oktober 1948 en wordt toegekend aan oud-militairen, die destijds in werkelijke dienst zijn geweest van het Koninkrijk der Nederlanden, gedurende tenminste 6 maanden. Uit onderzoek blijkt dat alle hiervoor genoemde personen aan de gestelde eisen voldoen. Commandant Luchtstrijdkrachten luitenant-generaal Dennis Luyt en voorzitter reünieverband Militaire Luchtvaart van het KNIL Henk Kauffman reikten de medailles uit. Foto’s: korporaal Gregory Fréni; historische foto: uit archief de Vliegende Hollander Sluiten

Het Mobilisatie-Oorlogskruis is ingesteld bij Koninklijk Besluit van 11 oktober 1948 en wordt toegekend aan oud-militairen, die destijds gedurende tenminste 6 maanden in werkelijke dienst zijn geweest van het Koninkrijk der Nederlanden. De kruizen werden vandaag uitgereikt door Commandant Luchtstrijdkrachten luitenant-generaal Dennis Luyt aan de bemanning van het vliegtuig Glenn Martin M-571, en aan de broers van brigadier Willem Haacke, Henrich en Hugo. De bemanning van de M-571 bestond uit eerste luitenant vlieger-waarnemer J.H. Groeneveld, brigadier W. Haacke, militie sergeant der eerste klasse bommenrichter C.F. Gobus en brigadier H.J. Prinssen. De oudste broer van Willem Haacke, Henrich wordt vastgehouden op de Tamahoku Maru, die op 25 juni 1944 wordt getorpedeerd in de buurt van Nagasaki. Het jongste broertje van Willem Haacke, Hugo, soldaat van het wapenvak der Genie der KNIL, sterft enkele maanden later op soortgelijke wijze. Hij is ook krijgsgevangene en aan boord van het Japanse transportschip Junyo Maru wanneer dat op 18 september 1944, ter hoogte van de stad Benkoelen op Sumatra, wordt getroffen door 4 torpedo’s. Bij de uitreiking waren nabestaanden aanwezig, onder wie de neef, nicht en achternicht van Willem, Henrich en Hugo Haacke.Voor een uitgebreider beschrijving zie: https://magazines.defensie.nl/defensiekrant/2020/32/03_mok_32 Sluiten

Een groep Glenn Martin bommenwerpers werd vanuit de vliegbasis Andir bij Bandoeng, naar het geheime vliegveld Sinkawang II overgevlogen, om vandaar operationele acties tegen de Japanse vijand te ondernemen.Op 18 december 1941 maakte de Glenn Martin M-571 in patrouilleverband een bombardementsvlucht vanaf het geheime vliegveld Singkawang II naar Miri Serawak / Borneo om daar de Japanse invasievloot in de haven aan te vallen. Tijdens die missie werden drie van de vier Glenn Martins aangevallen, waaronder de M-571.De bemanning van de M -571 bestond uit eerste luitenant vlieger-waarnemer J.H. Groeneveld, brigadier W. Haacke, militie sergeant der eerste klasse bommenrichter C.F. Gobus en brigadier H.J. Prinssen.Het toestel werd geraakt en werd onbestuurbaar. Vanuit de andere vliegtuigen zag men dat één persoon wist te springen waarna het toestel uit het zicht verdween. Lnt. Groeneveld was degene waarvan werd gezien dat hij zich per parachute in veiligheid kon brengen.Na de oorlog verschenen echter berichten dat alle vier bemanningsleden zich met een parachute hadden weten te redden en te voet en soms per prauw naar LONG NAWANG waren gegaan, dat toen nog niet door de Japanners was bezet.Hier zouden de vier bemanningsleden en alle overige aanwezige Nederlanders in aug. door het Japanse Leger zijn geëxecuteerd. Ook in rapporten na WOII werd wel gemeld, dat alle vier bemanningsleden van de M-571 door de Japanners in LONG NAWANG zouden zijn gedood. Tijdens een naderhand opnieuw gehouden uitgebreid onderzoek is echter gebleken dat de bemanningsleden, die toen werden gedood, bemanningsleden waren van onze Marine -vliegdienst van de KM.Uit het verdere onderzoek kon tenslotte definitief worden vastgesteld dat alleen 1ste Lnt. Vl.Wn. ML/ KNIL J.H. Groeneveld indertijd de M-571 per parachute had kunnen verlaten, maar dat de overige drie bemanningsleden daartoe geen kans meer hadden gezien, en zijn omgekomen toen de M-571 bij MIRI neerstortte. Alleen 1ste Lnt. Vl. Wn. Groeneveld wist indertijd LONG NAWANG te bereiken.Op 20 aug. 1942 werd Long Nawang door een compagnie van het Japanse leger aangevallen, waarvan de commandant op 27 aug. 1942 de krijgsgevangen militairen liet fusilleren; onder hen was ook 1ste Lnt. Vl. Wn. J.H. Groeneveld. Sluiten