Maandag 6 september 1943

Het is op een dag in september, ’s middags, ongeveer 12.00 uur daar opeens: Oei, oei!

De sirene loeit luchtalarm. We gaan naar de schuilkelder en zijn nauwelijks daar, of daar horen we ook de vliegtuigen naderen, zoem, zoem, zoem, komen ze aangevlogen. Een paar minuten later is de luchtafweer in actie en is duidelijk het schieten van de luchtafweer-kanonnen goed te horen. Krak, krak, gaat het steeds boven ons en ik merk dat er om ons heen de splinters van de projectielen reeds aan het vallen zijn. Maar dan wordt het ernst: bom, bom klinkt het zware dreunen van de bommen, een luchtaanval op Stuttgart midden op klaarlichte dag. Het is de eerste luchtaanval die wij meemaken.

Ongeveer drie kwartier duurt de aanval en dan wordt na een poosje veilig geblazen. Wij zijn er allemaal goed vanaf gekomen, als het nu met de mensen buiten ook zo gegaan is, dan gaat het wel. Om 16.00 uur ‘s middags echter komt reeds het bericht dat we een slachtoffer te betreuren hebben. Eén van ons is gevallen. Hij zat in een schuilkelder toen een oude man ook in die kelder naar boven wilde gaan om nog een luik dicht te maken. Hij echter, onze kameraad, zei “blijf u maar beneden, ik ben jong ik zal wel gaan”. Maar deze ridderlijkheid is hem noodlottig geworden. Net toen hij boven was, sprong er een bom vlak bij hem uit elkaar.

De omgekomen Hollander was matroos 2e klasse Bernardus Jacobus Haas, kgf 105593, geboren 24 april 1921 te Rotterdam, overleden 6 september 1943 te Stuttgart bij een bombardement, begraven 11 september 1943 op het Steinhalden (feld) Friedhof in Stuttgart-Bad-Cannstatt, abt. B29/22, graf 1683, overgebracht naar Ned. Ereveld in Frankfurt am Main vak F6 12.

Bron: E. van der Most "Dagboek krijgsgevangenschap korporaal L.M. (Leo) van Hoof", Gouda 2020