Na een paar jaar HBS ging Ferdi in 1934 werken in de houthandel van zijn vader in Bilthoven. Bij de inval van de Duitsers, in de meidagen van 1940, vocht hij mee bij de Grebbeberg. Op de dag van de capitulatie arresteerden de Duitsers hem. Na een paar maanden gevangenschap in Gouda kwam hij weer vrij. Als gemeenteambtenaar kon hij aan de slag bij de burgerlijke stand van de gemeente De Bilt. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om bevolkingsdocumenten te wijzigen en te laten verdwijnen.

Samen met plaatsgenoot Zus Boerma-Derksen verleende hij hulp aan onderduikers, voornamelijk Joodse kinderen. Ze zochten onderduikadressen en bezorgden bonkaarten en geld. Ook maakte Ferdi spionagetekeningen van Duitse versterkingen. Toen zijn verzetsactiviteiten een grotere rol in zijn leven gingen spelen en de bezetter daar lucht van kreeg, verscheen hij niet meer op zijn werk. Medio 1942 besloot hij onder te duiken.

Als lid van een knokploeg was Ferdi betrokken bij overvallen op distributiekantoren, wapenvervoer, liquidaties van gevaarlijke personen en een mislukte poging tot bevrijding van gevangenen. Op 10 mei 1944 probeerde de Sicherheitspolizei hem op het centraal station van Utrecht te arresteren. Schietend zag hij kans te vluchten, maar voorbijgangers brachten hem ten val waardoor de Sipo hem kon overmeesteren. Op 15 mei 1944 werd hij wegens sabotage ter dood veroordeeld en de dag erna gefusilleerd met drie andere verzetsmensen in de duinen bij Overveen.