Eerste luitenant Ian Jacob Havelaar is herbegraven op de begraafplaats van Colijnsplaat, de plaats waar hij sneuvelde in de nacht van 24 op 25 november 1944.Op 27 november 1944 werd hij onder grote belangstelling begraven op het plaatselijke kerkhof van Colijnsplaat. Later werd zijn stoffelijk overschot herbegraven in het familiegraf in het Rotterdamse Hillegersberg. Nu dit familiegraf wordt geruimd is besloten om Havelaar opnieuw op het plaatselijke kerkhof van Colijnsplaat te begraven. Dit gebeurde op verzoek van de familie vanwege het ruimen van het familiegraf in Rotterdam. Militairen van 17 Pantserinfanteriebataljon Garderegiment Fuseliers Prinses Irene begeleidden zijn stoffelijke resten. Sluiten

Eerste luitenant Ian Jacob HavelaarHavelaar was commandant van 1 van de 2 Carriertroops van de Verkenningsafdeling van de Irene Brigade. De 7 Bren Gun Carriers (licht gepantserde rupsvoertuigen) van zijn eenheid bevonden zich in Colijnsplaat. In de nacht van 24 op 25 november 1944 kregen de geallieerden melding van een groep van 26 zwaarbewapende Duitsers die vanuit Schouwen met een bootje waren geland. Luitenant Havelaar kreeg bevel om er op af te gaan. Bij de afwateringssluis in Colijnsplaat kwamen ze de Duitsers tegen. Ramp afgewend Havelaar en zijn mannen naderden de Duitsers zo dicht mogelijk, verlieten hun voertuigencarriers en kropen naar de dijk. De luitenant wilde de situatie met zijn verrekijker bekijken. Toen hij zijn hoofd boven de dijk stak, werd hij onmiddellijk getroffen, door vermoedelijk, een toevalstreffer. Na artilleriesteun door een Britse batterij gaven de Duitsers zich over. Bij de verhoren werd duidelijk welke ramp was afgewend. Met grote hoeveelheden springstof wilden ze een afwateringssluis opgeblazen. Grote delen van het eiland waren dan onder water komen te staan. Ook was de bedoeling geweest de mannelijke bevolking van Colijnsplaat samen te drijven in de kerk om die vervolgens op te blazen. Sluiten

Vrijwillig Landstormkorps VaartuigendienstOp 1 januari 1933 is Ian Jacob Havelaar aangesteld tot Reserve-eerste-luitenant voor speciale diensten bij het Vrijwillig Landstormkorps Vaartuigendienst. Tijdens van meidagen 1940 is hij gemobiliseerd geweest, en op 16 juni 1940 met groot verlof gestuurd door de Duitse bezetter. Tijdens de bezetting monsterde hij aan als stoker op een schip dat voor de Duitsers voer met bestemming Zweden. Bij aankomst daar is hij ontsnapt. Na de nodige avonturen was hij per vliegtuig naar Engeland gebracht. Als Engelandvaarder gaf hij te kennen dienst te willen nemen bij de Prinses Irene Brigade. Met die brigade is hij in augustus 1944 in Normandië geland. Sluiten