Op 6 december 1944 wordt Piet Hendriks 1 dag na zijn 19e verjaardag (5 december 1925) tijdens de Sinterklaasrazzia te Haarlem opgepakt, samen met zijn jongere broer Mannes (22 maart 1928). Zij worden naar de KPM loods in Amsterdam gebracht. Piet schrijft zijn moeder over de omstandigheden aldaar. Hij vraagt haar zich geen zorgen te maken om hen. Er is eten en drinken en zij hebben geen last van de Duitse soldaten. Wel is het koud en vervelen zij zich omdat er niets te doen is. Zij slapen op stapels stro.Onbekend op welke datum hij dit schrijft, geeft hij zijn moeder per brief aan dat zij naar Duitsland vervoerd zullen worden. Piet en Mannes komen terecht in Kamp Rees.Mannes schrijft later aan zijn moeder dat hij blij is dat hij werd ‘opgeschreven voor Holland’, verlaat kamp Rees en komt via een ziekenhuis in Harreveld bij een boer te Varsseveld terecht. Mannes helpt de boer op het land en blijft hier tot en met 26 mei 1945 tot hij naar huis toe kan. Mannes schrijft zijn moeder dat hij 80 pond woog toen hij bij de boer terecht kwam. Wanneer hij weer naar huis toe kan, weegt hij 116 pond. Mannes schrijft over kamp Rees: Dat de omstandigheden erg slecht zijn. Zij moesten op strozakken slapen in een oude fabriek. Het was er vreselijk koud (wanneer het buiten sneeuwde, sneeuwde het binnen ook en ’s morgens was hun jas stijf bevroren) en dagelijks moest er voor de Duitsers gewerkt worden. Wanneer je niet op kon staan omdat je ziek was, werd je net zo lang geslagen met stokken in je zij, tot je rechtop stond en het bloed uit je mond kwam. Mannes geeft aan te verlangen naar bericht van thuis en hoopt snel naar huis te kunnen gaan. Na de oorlog wil hij terug naar Duitsland met een geweer om de Duitsers terug te pakken voor alles wat hem en zijn broer is aangedaan.Piet schrijft 4 maart 1945 dat hij opgenomen is in het ziekenhuis in Rees met zweren op zijn benen en diarree. Hij vertelt geen ondergoed meer te hebben omdat deze niet meer te reinigen was, en onder de luizen zat. Ook dan schrijft hij zijn moeder dat zij zich geen zorgen hoeft te maken om hem, en dat hij zich best redt daar.Piet zijn moeder ontvangt een brief van dokter Griethuyzen (gedateerd 19 maart 1945), dat Piet overgebracht is naar het noodziekenhuis St. Clara in Silvolde. Hij was er toen ellendig aan toe. Had niets aan en niets bij zich. Hij was alleen in een deken gewikkeld. Piet leed aan long, buik- en niertuberculose. 4 april 1945 is hij aldaar overleden. Piet Hendriks werd begraven in Terborg. 11 december 1956 is Piet overgebracht naar de Centrale begraafplaats der oorlogsgravenstichting te Loenen. 7 januari 1957 is een liggende steen op het graf aangebracht. Sluiten