Evert Wilhelmus Hoksbergen

Evert komt op in Arnhem op 19 maart 1934 in de Menno van Coehoornkazerne, hij wordt ingedeeld bij 1-II-8RI. Zes maanden lang wordt hij daar getraind en na de eindoefening in augustus 1934 gaat hij op 1 september met groot verlof. Op 15 augustus 1938 wordt hij weer gemobiliseerd voor twee weken vanwege de Sudetencrisis. Hierna gaat hij weer met groot verlof op 1 oktober 1938.

Als in augustus 1939 de voormobilisatie wordt afgekondigd moet Evert weer naar de Menno van Coehoornkazerne in Arnhem. Na een paar dagen wordt de algehele mobilisatie afgekondigd en wordt Evert ingedeeld als vaandelwacht bij staf 8RI. Hij deed gedurende de mobilisatie, naast zijn functie als vaandelwacht, diverse andere taken. Zo was hij ordonnans en manusje van alles voor de majoors Joosten en van Exel. De geestelijk dienstverleners van het regiment. Ook was hij een soort van huismeester van huize “de Zandheuvel”, hoofdkwartier van C-8RI tijdens de mobilisatie. Ingekwartierd bij de familie van de Peppel aan de Nieuwe Veenendaalseweg, samen met zijn kameraad Hannes van Gelderen. Gerespecteerd en geliefd door velen, altijd hetzelfde gehumeurd volgens zijn medevaandelwachters en kameraden.

Op 10 mei 1940 gaan de militairen de stellingen op de Grebbeberg innemen. Evert zit bij de Friese Ruiter aan het uiteinde van een loopgraaf in de prikkeldraadversperring in de commandopost van C-8RI, overste Hennink. Gedurende de aanvallen in de namiddag op 13 mei door penetrerende Duitse patrouilles houdt Evert en zijn maten van de vaandelwacht dapper stand. Ook worden ze bestookt door zware Duitse Artillerie. Tijdens deze aanval worden de lichte mitrailleurs waarbij onder andere door Evert onder leiding van sergeant Grisel onderhoud aan is gepleegd nadat deze de CP 8RI bereikt hebben, ingezet, en deze waren nodig de aanval op de draadversperring af te slaan. De vaandelwacht houdt stand. De aanval wordt afgeslagen.

Die avond gaat de overste en zijn commandopost bezetting, bestaande uit mannen van diverse onderdelen, op weg naar de Rijn. Bij de steenfabriek Vogelenzang, achter de aarden wal, wordt een verdediging opgezet. Tijdens deze verdediging is Evert gesneuveld door een granaatscherf afkomstig van Duits artillerievuur en in een veldgraf begraven.

Op of omstreeks 3 juni 1940 wordt Everts lichaam overgebracht naar het ereveld op de Grebbeberg en in rij 7 begraven.