Jan Houkes werd geboren als 2e kind in een gezin wat uiteindelijk uit 15 personen bestond (vader, moeder, opa en 12 kinderen). Hij was landarbeider en werkte bij boeren en in het veen, net als de rest van het gezin. Een zwaar bestaan. In de oorlog ging Jan vrijwillig naar Duitsland om te werken in de oorlogsindustrie; hij zag dit als een avontuur en wellicht ook als een manier om te ontvluchten aan het zware leven thuis. Blijkbaar viel hem dat tegen, want toen hij op verlof was in Smilde ging hij niet terug en dook onder. Hij was nogal eigenzinnig, hield zich niet goed aan afspraken en bleef daardoor nooit lang op een onderduikadres. Op 6 juli 1944 werd hij op een nacht door Duitse soldaten en NSB-ers uit zijn ouderlijk huis gehaald en weer naar Duitsland gestuurd om tewerkgesteld te worden. De wijze, waarop zijn arrestatie plaatsvond heeft diepe wonden geslagen in zijn gezin. Wonden die nooit zijn geheeld. Uit gesprekken met mensen die Jan in Duitsland hebben meegemaakt bleek dat zijn mentale weerbaarheid niet groot genoeg was om zich te handhaven. Uitgehongerd en in slechte conditie ging hij na de bevrijding op weg terug naar Nederland. In Wimbern (Duitsland) bezweek hij aan de gevolgen hiervan. Sluiten