Carel Herman Hovingh

Carel Herman Hovingh werd op 1 januari 1923 geboren in Poerwokerto, Nederlands-Indië. Zijn vader was leraar en Carel werd opgeleid tot bankwerker. Het gezin, Groningse vader, Indische moeder en acht kinderen, werd in 1935 gerepatrieerd en vestigde zich in Haren aan de Nieuwlandsweg 6, nu nr. 8.
Carel ging op zijn zeventiende werken in een machinefabriek in Foxhol.

De arbeidsdienst dwong jonge mannen in Duitsland te gaan werken. Een collega van Carel, net vader geworden, werd eerder opgeroepen dan Carel. Carel bood aan in zijn plaats te gaan: het zou immers niet lang duren eer zijn eigen oproep kwam. Hij werd tewerkgesteld in Wolfen, Kreis Bitterfeld, zo’n 50 kilometer boven de stad Leipzig, in een fabriek voor chemische wapens, van I.G. Farben. Daar probeerde hij naar eigen zeggen de oorlog te saboteren door machines onklaar te maken.
In 1943 lukte het Hovingh te vluchten. Hij kwam terecht in Venlo en verbleef daar enige tijd. Doordat hij ziek werd, keerde hij terug in Haren, waar hij zich verborgen hield in het ouderlijk huis. Groter dan het huis en de beschutte tuin was de wereld van Carel niet meer.
Op een kwade dag ontstond er in de buurt een brandje. Een geschrokken paard brak daarbij door de omheining. Carel bedacht zich niet en probeerde het paard tegen te houden. Een vrouwelijke NSB’er uit de buurt zag hem en zij heeft Carel bij de politie aangegeven.

Carel werd opgepakt en in een strafkamp in Bielefeld geplaatst. Hij kreeg hier een relatie met een Duits meisje, Waltraud, dat begin 1945 zwanger raakte. Vlak daarna werd Carel ziek opgenomen in het ziekenhuis van Zörbig, 12 kilometer westelijk van Wolfen. Daar heeft hij de capitulatie van Duitsland meegemaakt. Toch zou hij de bevrijding niet meer vieren; op 26 mei 1945 overleed Carel Herman Hovingh in het ziekenhuis, 22 jaar oud, aan tuberculeuze meningitis.
In oktober 1945 werd in Duitsland Carels dochtertje geboren: Carla.

De ouders van Carel Hovingh hebben ruim een jaar op de terugkeer van hun zoon gewacht. Pas in juli 1946 kwam het overlijdensbericht pas binnen. Op 8 juli werd op het gemeentehuis van Haren aangifte van zijn overlijden gedaan. Voor de ouders, broers en zussen was het overlijden van Carel een diep verdriet dat ieder op eigen wijze meedroeg, maar waar bijna nooit meer over gesproken werd.



Aangifte van overlijden van Carel Hovingh op 8 juli 1946

De Oorlogsgravenstichting heeft in 1949 het stoffelijk overschot van Carel Hovingh overgebracht naar Nederland. Hovingh kreeg een graf op het ereveld in Loenen. De herbegrafenis vond plaats op 22 maart 1949.

Carels dochtertje Carla groeide op bij haar moeder in Darmstadt. Haar grootouders in Haren hebben haar en haar moeder zonder voorbehoud erkend en in hun harten gesloten. Toen Carla drie jaar was, trouwde moeder Waltraud. Ook de twee kinderen uit dat huwelijk waren in Haren van harte welkom. In de zomervakanties logeerde Carla met haar familie vaak aan de Nieuwlandsweg.