„Op 15 augustus (1944) arresteerde de Sipo de L.O.-er P. Jacobs uit Beringe. Hij probeerde nog te vluchten, maar werd door een kogel geraakt. Op 6 september werd hij van Vught naar Sachsenhausen gedeporteerd. Op 18 juni 1945 stierf Jacobs in een herstellingsoord op Mainau, een eilandje in het Bodenmeer.“ Bron: Dr. F. Cammaert, Het
Verborgen Front – Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de
provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Doctorale scriptie
1994, Groningen, hoofdstuk 6. De Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers • VIII-IX, p.603

Volgens zijn bidprentje werd hij daar ook begraven. Maar dat zou niet zo blijven.
De burgerlijke stand van de stad Konstanz, waartoe ook het eiland Mainau behoort, antwoordde op de vraag van de Oorlogsgravenstichting van 15 maart 1955 naar de begraafplaats van Peter Jacobs als volgt:
„Het stoffelijk overschot is in het najaar van 1945 door een vertegenwoordiger van de Franse bezetting opgegraven en herbegraven op de Franse begraafplaats in Konstanz. Op 12 maart 1949 is het stoffelijk overschot opnieuw opgegraven en door de Franse bezetting naar Frankrijk overgebracht om daar te worden bijgezet.“
https://www.nationaalarchief.n...