Yde de Jong

Mijn vader IJde de Jong is geboren op 8 januari 1909 te Arum als zoon van Pieter L. de Jong, bakker te Arum, en Trijntje de Jong. Na verscheidene studies (o.a. einddiploma R.H.B.S. op 30-06-1928 te Harlingen) moest hij in militaire dienst. Van 16 januari t/m 29 juni 1929 volgde hij de School voor Reserve Officieren der Infanterie te Breda.In de moeilijke jaren dertig heeft IJde de Jong verschillende malen gesolliciteerd, doch helaas – wegens slapte en vermindering der werkzaamheden in de bedrijven – steeds tevergeefs. Na enkele tijdelijke betrekkingen o.a. bij Tichelaar en De Vries, kleinwarenfabriek te Makkum, en de Fa. Westra & Zn. te Sexbierum, vertrok hij op goed geluk in 1935 naar Nederlands-Indië, waar hij als assistent-accountant van november 1935 tot december 1940 werkzaam is geweest bij Frese & Hogeweg, Accountants te Semarang. Daarna aanvaardde hij een baan als Accountant bij de Nederlandsche Handelmaatschappij N.V., op de Factorij te Batavia, waar zijn broer Lieuwke hem introduceerde.Op 30 september 1936 is hij te Witmarsum met de handschoen getrouwd met Jacoba Kamminga, geboren 21-06-1910 te Arum. Na het huwelijk in 1936 vertrok ook zijn vrouw Jacoba naar Semarang, waar zij samen enige tijd een zeer gelukkige periode kenden o.a. met de geboorte van hun zoon Pieter Lieuwke, op 28 juni 1938.Het uitbreken van de oorlog met Japan maakte hier een einde aan. Mijn vader werd in 1942 als krijgsgevangene door de Jappen afgevoerd naar Thailand, waar hij onder onmenselijke omstandigheden tewerkgesteld werd aan de beruchte Birma-Spoorweg, zeer toepasselijk de Dodenspoorweg genaamd. Hij overleed op 18 juli 1945 als soldaat van het Kon. Ned. Indisch Leger in het hospitaal Nakorn Pathom aan dysenterie, slechts één maand voor de Japanse capitulatie.Gedurende zijn krijgsgevangenschap zaten zijn vrouw en zoontje in het meedogenloze vrouwen Jappenkamp Tjideng bij Batavia, welke periode zij na een zeer zware en uiterst onzekere tijd overleefden. Na hun bevrijding vertrokken zij uit dit kamp en zonder bezittingen terugkeerden zij terug in Arum in 1946.Mijn vader was een zeer welwillend, ijverig, betrouwbaar en eerlijk persoon. Hij was sportief een goed kaatser en heeft verschillende prijzen gewonnen op 1e klas-kaatspartijen, o.a. tweede prijzen op de Freule-partij en de Bon. Bovendien kon hij erg humoristisch en origineel – vaak op de meest onverwachte momenten – uit de hoek komen.Mijn moeder Jacoba Kamminga heeft tweemaal zijn graf bezocht: één maal met een vriendin in 1971 en nog een keer met mij in 1986. Sluiten