- ‘’Onze oudste zoon Jan moest ook naar Duitschland, doch heeft ons half April verlaten en is ondergedoken. Hij is dezer dagen in den Haag nog bij ons geweest en zou den avond voor onze vertrekdag afscheid komen nemen, doch wij hebben hem niet meer terug gezien, zoodat wij ons erg bezorgd maakten. Eenige dagen later vernamen wij, dat hij met 7 anderen naar een bepaalde woning in den Haag was ontboden. Deze uitnoodiging geschiedde door een hem bekend persoon en het adres was een hem bekend en vertrouwd adres. Nauwelijks waren zij daar, toen het huis door de Duitschers omsingeld werd, die de 8 jongens, de man, vrouw en 2 kinderen van het huis, waar zij zich bevonden, geboeid in een overval-wagen weg voerden. Thans bevindt hij zich in een strafkamp in Vught bij ´s Hertogenbosch. Hij mag geen post ontvangen of verzenden, zoodat wij niets van elkaar te weten kunnen komen. Wij vermoeden dat hij van daar wel naar Duitschland zal worden vervoerd, om slavenarbeid te verrichten. Hij heeft geen kleeren, geen deken, niets heeft hij bij zich en we kunnen hem ook niets toezenden. Zoo zijn we nu dus onze beide zoons kwijt. Kunt ge u voorstellen, hoe nieuwsgierig we zijn naar nieuwsberichten en hoe wij iederen avond op de kaart nagaan hoe de ring zich om Duitschland al nauwer sluit?’’- Augustus 44 ‘’Zoo zijn we dan weer terug in ons huis te Zwolle. Half juli werden wij ´s nachts uit bed gebeld door de politie, die een huiszoeking kwam doen naar Jan. Het huis was voor en achter afgezet en 5 man doorzochten onze woning en de woning van onze buren. Zij wisten blijkbaar niet dat Jan reeds in den Haag gearresteerd was’’.- September 44 ‘’Onze oudste zoon is 6 Sept. naar Duitschland vervoerd. Hij heeft een briefje uit den trein geworpen te ´s Hertogenbosch, waarop de vinder zoo welwillend is geweest dit aan ons adres te verzenden per post. Het briefje is 9 dagen onderweg geweest’’ Sluiten