Martinus Baijens werd geboren op 13 december 1891 te Kapelle.

In april 1942 werd hij als officier opgeroepen om zich op 15 mei 1942 voor een controle te melden in de kazerne te Breda. Hier werd hij echter krijgsgevangen gemaakt en direct afgevoerd naar Oflag XIII-b/z Neurenberg-Langwasser. Hij ontving hier het krijgsgevangenenummer 31029 (Nationaal Archief collectie krijgsgevangenen 2.13.98 inv. 49).

Op 7 juli 1942 werd hij vanwege gezondheidsredenen in een transport van totaal 185 zieke en oudere officieren, teruggebracht naar Amersfoort (Nationaal Archief, collectie krijgsgevangenen 2.13.98 inv. 49 en 2.13.98 inv. 86 kamerlijsten).

Na hersteld te zijn werd hij op 19 juni 1943 vanaf Amersfoort opnieuw in krijgsgevangenschap gevoerd, dit maal met bestemming het Stalag 371 Stanislau. Hij zou Stanislau echter niet bereiken.

In het medische verslag dat officier van gezondheid 2e klasse J.E. Brouwer (kgf 31937/32229) opstelde op 2 augustus 1942 (Nationaa Archief collectie krijgsgevangenen 2.13.98 inv. 176) valt het volgende (vertaald uit het Duits) te lezen:

Op 19 juni 1943 reisden uit Amersfoort naar M.-Sammlager 371 te Stanislau af: de officier van gezondheid J.E. Brouwer, J.P. van Nieuwenhuize en sergeant ziekenverpleger C.M. Sturm, met 70 “Lagerfähig erklärte” gezond verklaarde officieren. In Maagdenburg bleek dat drie officieren ontvlucht waren. Tijdens het oponthoud in Mainsdorff (bedoeld is Meinsdorf bij Rosslau) op 20 juni 1943 werd om 21.00 uur de gelegenheid geboden om water te halen. De majoor verpleger van de KNIL, M. Baijens (kgf. 31029) was zo onvoorzichtig om tussen rangerende goederenwagons door te willen lopen, waarbij hij tussen de buffers gedrukt werd en ter plaatse overleed. De stationscommandant heb ik verzocht het hoofdbureau van het Nederlandse Rode Kruis hiervan telefonisch in kennis te stellen en gevraagd of het slachtoffer ter plaatse begraven kon worden, of dat de stoffelijke resten naar Nederland getransporteerd kunnen worden.

Het stoffelijk overschot van Martinus Baijens werd aanvankelijk begraven op de begraafplaats van Rosslau, graf 3.4.12i (archief Arolsen, scan 70966820). Het graf werd later overgebracht naar het Nationaal Ereveld in Loenen, E-219.

Gevallen voor het Vaderland. Opdat wij niet vergeten...

Onderdeel: Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger (KNIL).

Rang: Majoor van het dienstvak der Intendance.

Beroep: Militair.

Adres: Adelheidstraat 266 te Den Haag (Bezuidenhout). (Bron: St. WO2 Sporen).

Locatie van overlijden: Meinsdorf-Roszlau, landkreis Zerbst (DEU).

Locatie laatste rustplaats: Nationaal ereveld te Loenen.

Wijze van sneuvelen: Majoor Baijens is in krijgsgevangenschap, tijdens het tussen rangerende goederenwagons lopende tussen de buffers gedrukt en ter plaatse, overleden.

Website-vermelding:

- Dodenboek Bezuidenhout.

Onderscheidingen:

Niet traceerbaar. Op zoek naar nabestaanden, gaarne contact.

Bron: Bureau Decoraties, Ministerie van Defensie.

Overig: Gehuwd met Henriëtte Duursma. Vader van Nelly Marie en Cornelis Pieter. Zoon van Cornelis Baijens en Pieternella Wagenaar.

Martinus Baijens wordt geboren op 13/12/1891 op Kapelle als zoon van Zijn ouders vernoemen hem naar zijn grootvader Martinus Baijens. Zijn vader is schoenmaker, zijn moeder de dochter van een melkveehouder. Hij groeit op met twee broers en een zuster.

Martinus wordt militair. Op zijn 21ste, wanneer hij huwelijksgetuige is bij het huwelijk van zijn oudere broer Jacobus op Schoondijke, is hij sergeant bij de infanterie en gelegerd in Breda. Als hij 25 jaar is, trouwt hij zelf in Kampen (op 21/11/1917) met Henriëtte Duursma. Ze is geboren op 17/5/1896 in Kampen als dochter van Kornelis Pieter Duursma, van beroep winkelier, en Maartje Kat.

Na hun huwelijk komt het moment om (misschien definitief) afscheid te nemen van de ouders, want de kans bestaat dat ze elkaar nooit meer zullen zien. Het koppel vertrekt namelijk voor lange tijd naar Magelang op midden Java, Indonesië. Daar worden de volgende kinderen geboren:

24/7/1919: Nelly Marie, vernoemd naar haar grootmoeders Pieternella Wagenaar en Maartje Kat. Ze trouwt met Ruurd Cornelis Van Rees Vellinga. 13/3/1921: Cornelis Pieter, vernoemd naar zijn grootvaders Cornelis Baijens en Kornelis Pieter Duursma. Hij vestigt zich na de oorlog in ‘s Gravenhage.

Vervolgens verhuist het gezin naar Bandoeng en op 7/9/1923 keren ze terug in Nederland waar ze in ‘s Gravenhage gaan wonen. Helaas is de moeder van Martinus dan al overleden maar zijn vader leeft nog. Daarna woont het gezin enkele jaren afwisselend in Wageningen, ‘s Gravenhage en Kampen. Martinus is dan intussen officier.

En dan nemen ze opnieuw (definitief) afscheid van de familie en vertrekken ze weer naar Magelang op midden Java, Indonesië. Wanneer ze op 25/4/1933 terugkeren in Nederland is de vader van Martinus overleden. Het gezin gaat opnieuw in ‘s Gravenhage wonen, tot ze op 21/9/1935 vertrekken naar Batavia, Noord Java, Indonesië.

Henriette Duursma gaat na de oorlog opnieuw in haar geboorteplaats Kampen wonen. Daar wordt ze zondagsschool juffrouw in de doopsgezinde kerk. Ze woont dan in de Louise de Colignysingel.

Bron: https://voorouders.wordpress.com/2017/12/10/martinus-baijens-1891-1943-uit-s-gravenhage/

Bron: https://www.openarch.nl/search.php?top&name=Martinus+Baijens&number_show=10&sort=4&start=20

Bron: https://haagsgemeentearchief.nl/archieven-mais/overzicht?mivast=59&miadt=59&mizig=100&miview=tbl&milang=nl&micols=1&mip1=Baijens&mip3=Martinus