Mijn vader sneuvelde 2 dagen na z’n 36 ste verjaardag op 12 mei 1940. Hij was met een bericht van zijn legeronderdeel onderweg naar den Haag toen hij door Duitse parachutisten werd neergeschoten in de omgeving van Delft. Vandaar dat op het monument op de Jaffabegraafplaats in Delft zijn naam staat. 2 maanden erna werd ik geboren als 5de kind van mijn ouders, tevens de langst levende. Alles wat ik over hem weet is mij door moeder en anderen in de familie verteld. 
Het is altijd een gemis geweest geen vader te hebben gekend. Wel was ik als kind er trots op dat hij voor z’n vaderland was gestorven. Het is ook een eer  dat zijn naam zowel in Delft als in de Haag vastligt in de respectievelijke analen. Zelfs nu en dan komt in het gebouw van de 2 de Kamer in den Haag in het monument daar zijn naam tevoorschijn uit het dikke boekwaar elke dag 1 bldz van wordt omgeslagen met namen van gevallenen die omgekomen zijn.
Soli Deo Gloria.