Mijn oom Wim Kleist heb ik als klein meisje gekend en ook nog vlak voor de Japanse inval in 1942 met mijn ouders opgezocht in Lembang waar hij met zijn gezin woonde. Ik herinner mij dat op hun voorerf een schuilkelder uitgegraven was. Ik was toen nog geen 10 jaar oud. Mijn oom is bij een bombardement van de Jap op Lembang door een bomscherf geraakt toen het gezin in die schuilkelder zat. Oom Wim heeft bij de douane gewerkt, en heeft verschillende plaatsingen gehad. Hun hond is op zoon Rudy gaan liggen en heeft ook het leven gelaten door een bomscherf. De hond heeft zo Rudy's leven gered. Deze achterneef heb ik tot zijn overlijden op 7 juni 2007 in Arnhem nog meegemaakt. Sluiten