Winis van Beek was de zoon van Joost van Beek en Johanna Maria Wolfers. Hij groeide op te Ammerzoden, gelegen in Gelderland in een landbouwers gezin als vierde kind uit een gezin van 12.Winis ging als jongeman in de leer en te werk als glasblazer in Schiedam. Het was daar dat hij in 1915 trouwde met Johanna Maria ''Anna'' Kers (1895-1963). Het huwelijk tussen Winis en Anna was gelukkig en toegewijd en zij kregen samen 11 kinderen tussen 1916 en 1936. Naar verhalen had Winis een vriendelijk, zachtmoedig karakter. Naast zijn werk en rol als zorgzame vader (en vanaf 1939 grootvader) was hij ook lid van recreatieve verenigingen, uiteenlopend van biljarten tot het regelen van uitstapjes tezamen met andere families uit de wijk waar hij en zijn gezin woonden. Van deze tijd zijn redelijk wat foto's overgebleven, en na zijn overlijden werd hij door vrienden om zijn inzet en betrokkenheid geprezen in een memoriam in de Schiedamse krant.Tijdens de tweede wereldoorlog werd Winis tot arbeid opgeroepen en te werk gesteld in Frankrijk, en later in Duitsland als betonarbeider. Winis heeft in deze tijd nauwelijks contact gehad met zijn gezin. Na de bevrijding, dermate verzwakt door langdurig werk in erbarmelijke omstandigheden / slechte voeding, werd Winis kort na aankomst in Nederland ernstig ziek en moest hij opgenomen worden in een hospitaal te Maastricht. Daar stierf hij aan de gevolgen van vlektyfus op 15 mei 1945, 10 dagen na de bevrijding. Winis werd in eerste instantie op 17 mei op het algemene kerkhof te Maastricht begraven. Zijn familie werd pas 6 weken na zijn overlijden op de hoogte gesteld door het Rode Kruis.Enkele jaren later werd Winis herbegraven op het Ereveld te Loenen. Sluiten