Adrianus Kok

Gevallen voor het Vaderland. "Allez Chasse!"

Opdat wij niet vergeten...

Onderdeel: Mitrailleur Compagnie-1e Bataljon-Regiment Jagers.

Rang: Gewoon Dienstplichtig Soldaat.

Beroep: Timmermansknecht-tuinder.

Adres: Tolweg 5 te Uitgeest.

Locatie van sneuvelen: Loosduinen/ Belvédère.

Wijze van sneuvelen: 10 mei 1940. Waarschijnlijk gesneuveld tijdens de tegenaanval op het landgoed Ockenburg richting Belvédère omgeving Schelpweg. Aard van de verwonding: schot in de rug.

Locatie laatste rustplaats: Militaire erehof Den Haag.

Bron: Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940, J.W. de Leeuw (ASPEKT).

Het bidprentje spreekt ook van overlijdensdatum 10 mei 1940 met de locatie: Schelpweg, Monster.

De OGS hanteert de overlijdensdatum van 12 mei 1940.

Overig: Zoon van Arie Kok en Maria Schoen. RK.

Website-vermelding:

- Dodenboek Grenadiers & Jagers.

- Stichting Herdenking Militaire Erehof 's-Gravenhage.

Onderscheiding:

- Het 'OORLOGSHERINNERINGSKRUIS MET DE GESP NEDERLAND MEI 1940', postuum toegekend.

Bron: Bureau Decoraties, Ministerie van Defensie.

Bron: Persoonlijke verzameling bidprentjes meidagen 1940.

Geplaatst door color op 10 juli 2016.

Bron: Ministerie van Defensie.

Bron: Nationaal Archief.

Vermelding op de Plaquettes Hulpvliegveld Ockenburgh.

Bronnen:

- Ministerie van Defensie.

- Nationaal Archief, Oorlogsgravenstichting.

Sluiten

Joseph Petrus Eugène SerrarensJos wordt op 1 maart 1903 geboren op Rapenburg, Stoppeldijk en is gehuwd met Maria Antonia van Hove te Koewacht. Het huwelijk bleef kinderloos. Jos is de gemeentesecretaris van Vogelwaarde en beheert de sleutels van het gemeentehuis. Op 18 april 1944 wordt er een inbraak gepleegd in het gemeentehuis waarbij de kluis wordt leeggehaald. Dezelfde dag wordt Jos verhoord waarbij hij verklaart overvallen te zijn op zijn huisadres door twee personen. ( thans Rapenburg 59) Onder bedreiging met een revolver heeft hij de sleutels van de secretarie en van de kluis afgegeven. De volgende dag, 19 april 1944 wordt hij door de Sicherheitsdienst gearresteerd. Door veldwachter Emile Martinet (Hengstdijk) wordt hij met de tram naar het politiebureau in Terneuzen overgebracht en in een cel vastgezet Vandaar wordt hij naar het kamp Vught getransporteerd. Hem wordt meerdere keren de gelegenheid gegeven te ontsnappen. In kamp Vught is een werkplaats waar Philips producten worden gemaakt, een vliegtuigensloperij en een lompen sorteerafdeling. In juli is Jos enkele weken ziek en worden er röntgenfoto’s van zijn longen gemaakt. Op 5 september, dolle dinsdag, wordt Jos met ongeveer 1.800 mannen, staande in goederenwagons afgevoerd naar het concentratiekamp Sachsenhausen welk transport na twee dagen en nachten zijn bestemming bereikt. Op 16 oktober 1944 wordt Jos doorgeleid naar het KZ Neuengamme. ( Zie Fons Aarnoutse en Willem Voet.) Jos wordt vervolgens naar het buitenkamp Hamburg- Hammerbrook aan de Spaldingstraβe doorgestuurd. Slaapbritsen staan tweehoog tegen en naast elkaar opgestapeld. Gevangenen worden gedwongen om over elkaar heen te kruipen. Om 04.30 uur worden ze gewekt, volgt er inspectie en een ontbijt met surrogaatkoffie. “Uitroeiing door arbeid” is er het motto van de kampleiding. Slechts 10% van de gevangenen overleeft de vernietigingsmachine. Overlevenden vertellen verhalen over ziekten, mishandelingen, vernedering, vervuiling, honger en uitputting. Jos overlijdt op 19 november 1944. Zijn stoffelijke resten rusten op het ereveld Loenen, Apeldoorn. Uit het opgemaakt proces-verbaal blijkt dat Jos op geen enkele wijze betrokken was bij de overval die in vereniging werd gepleegd door Rudolph Fassaert (Lamswaarde) en zijn neef Eugène Fassaert. (Breda) Een deel van de buit werd een dag na de overval verbrand aan de voet van de graanmolen van de familie Fassaert te Lamswaarde.Samenvatting uit het boek “ Herinner U de Namen” ( door Ad Franken), verschenen op de website http://dorpsraadkloosterzande.nl/verhalen-van-vroeger/25-verzetleden Sluiten

In 'Sunny Home', het huis aan de Lageweg 47 in Burgum, woonde tijdens de oorlog de rijksontvanger G.W. Navis met zijn gezin. het huis was het centrum van het illegale werk in Tytjerkstradiel en omgeving. Gerrit Willem Navis (geboren in 1900) heeft tot de zomer van 1944 een leidende rol in het verzet gehad.Op 7 september 1941 stortte oostelijk van Burgum bij de Kloosterlaan een geallieerd vliegtuig neer. De vijf bemanningsleden, afkomstig uit Engeland, Nieuw Zeeland en Australië, kwamen daarbij om het leven. Bij de teraardebestelling op 9 september werd op initiatief van Navis een grote krans gelegd. In datzelfde jaar was de rijksontvanger al bezig met het inzamelen van geld voor het Nationaal Fonds, dat de financiële zaken van het verzet beheerder, en het leggen van contacten voor de illegaliteit. Begin 1942 ging via de inspecteurs van de belastingen in Friesland de hulp aan zeevarenden lopen. Navis was hiervoor het steunpunt. Hij was een man met een groot organisatietalent en heeft, vaak vanachter het bureau op het ontvangerskantoor, veel verzetswerk verricht. Hij zette zich in voor de hulp aan piloten, Joden, politieke vluchtelingen en mensen die verplicht voor de Duitsers moesten werken. Ook hield hij zich bezig met het regelen van onderduikadressen, valse identiteitspapieren en bonkaarten voor gezochte personen.Het plan voor de geslaagde overval op het gemeentehuis in Burgum, op 4 februari 1944, werd in huize Navis voorbereid. Toen een 'foute' belastingambtenaar argwaan kreeg jegens aan de Zomerweg verblijvende evacuées, was Navis de redder in nood. Van de verhuiskaart van de gevluchte personen had de belastingdienst nog steeds geen afschrift gekregen. Dat was tegen de regels en dus hoogst merkwaardig. Via het ontvangerskantoor werd de kwestie door Navis geregeld. Dat was maar goed ook, want de vluchtelingen waren ondergedoken Joden.De administratieve gegevens van het Nationaal Steun Fonds lagen opgeslagen in het pakhuis van Tamminga een de Schrans in Leeuwarden. toen de Duitsers daar op 19 juli 1944 een inval deden kregen ze de administratie in handen. Alle verzetsleiders moesten onderduiken. Navis vluchtte met zijn gezin naar het huis van zijn moeder in Putten.Op 1 oktober van dat jaar werd dat Gelderse dorp door het noodlot getroffen. Bij een als represaille gehouden razzia werden 600 mannen en jongens opgepakt en naar Duitse concentratiekampen gevoerd. Na de oorlog keerden slechts 44 van hen terug.Een van de vele slachtoffers was de Burgumer verzetsleider Gerrit Willen Navis. Hij overleed op 15 december 1944 in Kamp Neuengamme (Ladelund).Uit:"Tekens van toen in Tytjerkstradiel", door Eize de Boer, Houkje Rijpstra en Auke Steegstra Sluiten