In de oorlog woonde de familie Koller aan de Houtweg 23 in Apeldoorn. De vader Marius Koller was te werk gesteld in een kamp voor dwangarbeiders bij Essen. Zoon Piet (Reinier) zat in Duisburg en de beide zonen Gerrit & Hendrik werden tijdens de razzia van 2 december 1944 opgepakt door de Duitsers en weggebracht naar de markt. Ze zijn uiteindelijk in kamp Rees terecht gekomen waar ze met ruim 4.000 andere Nederlanders loopgraven en een tankwal moesten graven om de geallieerde opmars voor de rivier de Rijn te stoppen..Fatale granaatscherf Hendrik is omgekomen bij het grote bombardement op de stad Rees op 15 februari 1945.Thuis kregen ze het bericht dat Hendrik was overleden en dat hij lag begraven in een massagraf. Later hebben ze hem overgebracht naar een apart graf, dus opnieuw begraven, maar ze waren er niet voor de volle honderd procent zeker van dat het echt Hendrik was, die in het nieuwe graf lag. Zijn moeder heeft nooit meer over Hendrik kunnen praten. Gerrit is na de bevrijding weer thuis gekomen.Essen Mijn vader Marius zat in een werkkamp bij Essen, werkte daar in een betonfabriek en verrichtte graafwerkzaamheden. Naast zijn barak, aan de andere kant van het gaas, zaten Russen, die eveneens gevangen waren genomen. Het brood, dat door en door beschimmeld was, gooiden ze over het gaas en de Russen aten het graag op. Die hadden het dus nog slechter. Dit kamp is drie keer gebombardeerd en tijdens de beschietingen moesten ze schuilen in rioolbuizen. Hij heeft het bombardement op de plaats Essen meegemaakt. Heel Essen stond in brand vertelde hij vaak. Hij is voor de bevrijding er tussen uit geknepen en was voor de bevrijding van Apeldoorn alweer thuis.Duisburg Gelukkig is Piet na de oorlog vanuit Duisburg lopend naar huis kunnen komen. De drie mannen waren broodmager en zaten onder het ongedierte, vanwege de slechte omstandigheden. Mijn vader is na al wat hem en zijn broers is overkomen de Duitsers gaan haten; het was hem allemaal te veel. Sluiten