Menko König, in mei 1940 reserve-officier bij het luchtdoelgeschut Waalhaven, vatte al spoedig na de komst der Duitsers samen met zijn vrienden Pahud de Mortanges, Huurman, Van der Plas, Smit, Van Raalte en Josso het verzet tegen de bezetter op. Voor het oog van de buitenwereld schijnbaar rustig verder studerend, voerde deze groep een intensieve sabotage-actie: vijf spoorwegaanslagen werden gepleegd en zelfs werd in 1943 een mijnenveger in de grond geboord. Helaas wist een provocateur in hun groep binnen te dringen, waardoor zij in maart '43 opgepakt werden. Alleen Josso wist te ontkomen en naar Portugal uit te wijken. Van 10 maart tot 29 april 1943 waren zij gevangen in Scheveningen. Hierna bracht men hen over naar de Gansstraat in Utrecht. Toen op 18 mei van dat jaar de doodstraf werd voltrokken verdween de kleine hoop op redding, welke vriend en familie koesterden. Sluiten