Anne Hendrik Kooistra

1919-1942

0

Oorlogsslachtoffer

Is 22 jaar geworden

Geboren op 01-11-1919 in Amsterdam 

Overleden op 04-08-1942 in Gross Rosen 



Bijdragen

De volgende bijdragen zijn door bezoekers toegevoegd:

Gross Rosen.

Concentratiekamp Groß-Rosen Ingebruikname 2 augustus 1940 Bevrijding 14 februari 1945 Locatie Groß-Rosen Verantwoordelijk land Nazi-Duitsland Coördinaten 51° 1′ NB, 16° 17′ OL Beheerder SS Gevangenen 120.000[1] Dodental 40.000[1] Op de foto:... Lees meer
Concentratiekamp Groß-Rosen Ingebruikname 2 augustus 1940 Bevrijding 14 februari 1945 Locatie Groß-Rosen Verantwoordelijk land Nazi-Duitsland Coördinaten 51° 1′ NB, 16° 17′ OL Beheerder SS Gevangenen 120.000[1] Dodental 40.000[1] Op de foto: Mausoleum voor de slachtoffers Gross Rosen.Groß-Rosen. Het in Neder-Silezië gesitueerde Groß-Rosen was tijdens de Tweede Wereldoorlog een Duits concentratiekamp. Destijds behoorde het stadje Groß-Rosen tot Duitsland. Sinds 1945 behoort het tot Polen en heet Rogoźnica. In 1940 fungeerde Groß-Rosen nog als satellietkamp voor de regio Sachsenhausen. Het jaar daarop werd het kamp door de nazi's omgevormd tot concentratiekamp, waar voornamelijk Joden werden vastgehouden. De locatie was door Albert Speer gekozen wegens het ter plaatse voorkomen van graniet dat nodig was voor de bouw van de nieuwe hoofdstad Germania.Politieke gevangenen. In 1942 werd Groß-Rosen aangewezen als Nacht und Nebel-kamp. Er zijn toen enige tientallen Nederlandse politieke gevangenen, voornamelijk communisten, om het leven gekomen. In 1969 werden in Nederland de 109 Nederlandse overlevenden van de Nacht und Nebel-actie die naar Natzweiler in Frankrijk waren gedeporteerd gedecoreerd met het Borstkruis van de Stichting Vriendenkring van oud-Natzweilers, ook wel "Nacht-und-Nebel-Herdenkingskruis van de Stichting Vriendenkring van oud-Natzweilers 1940-1945-kruis" genoemd. Voor de Nederlandse overlevenden van Groß-Rosen werd geen decoratie ingesteld. Uithongeren Bij binnenkomst kregen de Nederlanders te horen dat Groß-Rosen 'neunzig Tage' betekende. Dat is Duits voor 90 dagen. Dit was volgens het SS programma in ieder werkkamp hetzelfde. Daarmee werd bedoeld dat door de SS verwacht werd dat de voor slavenarbeid ingedeelde gevangenen maximaal negentig dagen in leven bleven. In de praktijk stierven de meeste Nederlanders binnen enkele weken, maar een aantal bleef drie tot vier maanden in leven, één zelfs zes maanden.[bron?] In augustus 1942 veranderde het beleid in dat men de gevangenen langer in leven wilde houden om ze als slaven in de oorlogsindustrie te kunnen gebruiken. Degenen die te zwak waren om te werken, maar nog te lang in leven dreigden te blijven, werden met zogenaamde Invalidentransporten naar Dachau afgevoerd, waar de totaal uitgemergelden (40 kg) zowel bij gevangenen als SS-bewaking grote verbijstering wekten. Door deze transporten hebben enkele Nederlanders deze periode in dit kamp overleefd. Vanaf 1943 zijn enige honderden Nederlandse Joden in Groß-Rosen om het leven gekomen. Aan het eind van de oorlog kwamen er gevangenen uit andere geëvacueerde kampen, zoals Joden uit Auschwitz, in Groß-Rosen. Ondanks het korte verblijf was dit voor velen de meest dramatische periode van hun gevangenschap.Buitenkampen Het kamp had op den duur circa zestig buitenkampen (zogenaamde Außenlager), verspreid over Neder-Silezië in toenmalig oostelijk Duitsland en het nabijgelegen Sudetenland. In totaal werden bijna 125.000 mensen in Groß-Rosen gevangen gehouden. Door de zware lichamelijke arbeid in de steengroeve en de slechte behandeling qua voeding en gezondheidszorg stierven 40.000 van hen, voordat het concentratiekamp op 14 februari 1945 door het Rode Leger bevrijd werd. Bron: wikipedia. Sluiten
Bron: De foto afkomstig uit het Archiwum Muzeum Gross-Rosen. De tekst is ontleend aan https://nl.wikipedia.org/wiki/Groß-Rosen.

Geplaatst door Henk van Dijk op 12 augustus 2019

3aef92aa4c1e675376a5ccf07c986918 v1

Levensbeschrijving A.H. Kooistra volgens NIOD.

Levensloop Anne Hendrik Kooistra. Kort na de bezetting, op 14 augustus 1940, werd Anne Hendrik Kooistra (Amsterdam 1 november 1919) aangenomen als onderwijzer aan de Eben Haezerschool. Gevestigd op de hoek van de Bloemgracht en de Lijnbaansgracht... Lees meer

Levensloop Anne Hendrik Kooistra.

Kort na de bezetting, op 14 augustus 1940, werd Anne Hendrik Kooistra (Amsterdam 1 november 1919) aangenomen als onderwijzer aan de Eben Haezerschool. Gevestigd op de hoek van de Bloemgracht en de Lijnbaansgracht stond de school ook bekend als de Inrichting voor Haveloze Kinderen.

Op Anjerdag, 29 juni 1940, vervaardigde Kooistra met zijn jeugdvriend en dorpsgenoot Wim P. Speelman het eerste pamflet van het "Comité in Verdrukking Eén". Ze verspreidden het geschrift in kleine kring met de bedoeling dat het overgeschreven zou werden en aldus een grotere reikwijdte zou krijgen. Het tweetal vroeg mensen uit hun kennissenkring, onder wie de Rotterdamse dominee J.J. Buskes, om kernachtige artikelen te schrijven. Opmerkelijk genoeg ondertekenden zij de pamfletten tot ver in september 1940 met hun eigen naam.

De handtekeningen van Henk Kooistra en Wim Speelman onder één van hun pamfletten. Zij riepen lezers op het pamflet over te tikken en aan anderen door te geven.

Samen raakten ze betrokken bij de verspreiding van het illegale blad Vrij Nederland. Kooistra bracht geld en distributiebonnen rond en hield zelfs wapens verborgen op de zolder van zijn school. Tijdens de aanloop tot de Februaristaking van 1941 rukte hij een hakenkruisvlag van de vlaggenmast die voor het hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst in de Euterpestraat stond. In deze periode bouwde hij een sterke band op met zijn schoolhoofd H.M. van Randwijk.

Op 3 april 1941 wist hij ternauwernood te ontsnappen toen een poging om naar Engeland over te steken door verraad mislukte. Een maand later probeerde de Sicherheitsdienst hem in zijn ouderlijk huis en later op zijn school te arresteren. Zijn vader wist hem op tijd te waarschuwen en met hulp van Van Randwijk dook Kooistra onder in Hoevelaken.

Nadat een groot aantal medewerkers van Vrij Nederland was gearresteerd, besloten Kooistra en Speelman de verschijning van het blad op zich te nemen. In juni 1941 verscheen Kooistra plotseling voor Van Randwijk en vroeg om zijn medewerking. Op diens antwoord "dat rotblaadje, dacht je dat ik daar mijn leven voor waagde?" antwoordde Kooistra gedecideerd: "Nou, dan moet je dat rotblaadje beter maken". Kooistra werd op 1 september 1941 opgepakt toen hij in Delfzijl gegevens over Duitse militaire installaties ophaalde. Een Nederlandse agent arresteerde hem toen hij een Duits opsporingsbevel stond te lezen. Via het Huis van Bewaring in Groningen kwam hij terecht in het Het Oranjehotel (de Duitse afdeling van de Scheveningse strafgevangenis aan de Van Alkemadelaan). Rond 17 september 1941 werd hij overgebracht naar concentratiekamp Sachsenhausen nabij Berlijn en vervolgens naar Gro?-Rosen waar hij op 4 augustus 1942 overleed. De herdenkingsdienst werd op 11 augustus gehouden door dominee Buskes,

Levensloop Anne Hendrik Kooistra.

Kort na de bezetting, op 14 augustus 1940, werd Anne Hendrik Kooistra (Amsterdam 1 november 1919) aangenomen als onderwijzer aan de Eben Haezerschool. Gevestigd op de hoek van de Bloemgracht en de Lijnbaansgracht stond de school ook bekend als de Inrichting voor Haveloze Kinderen.

Op Anjerdag, 29 juni 1940, vervaardigde Kooistra met zijn jeugdvriend en dorpsgenoot Wim P. Speelman het eerste pamflet van het "Comité in Verdrukking Eén". Ze verspreidden het geschrift in kleine kring met de bedoeling dat het overgeschreven zou werden en aldus een grotere reikwijdte zou krijgen. Het tweetal vroeg mensen uit hun kennissenkring, onder wie de Rotterdamse dominee J.J. Buskes, om kernachtige artikelen te schrijven. Opmerkelijk genoeg ondertekenden zij de pamfletten tot ver in september 1940 met hun eigen naam.

De handtekeningen van Henk Kooistra en Wim Speelman onder één van hun pamfletten. Zij riepen lezers op het pamflet over te tikken en aan anderen door te geven.

Samen raakten ze betrokken bij de verspreiding van het illegale blad Vrij Nederland. Kooistra bracht geld en distributiebonnen rond en hield zelfs wapens verborgen op de zolder van zijn school. Tijdens de aanloop tot de Februaristaking van 1941 rukte hij een hakenkruisvlag van de vlaggenmast die voor het hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst in de Euterpestraat stond. In deze periode bouwde hij een sterke band op met zijn schoolhoofd H.M. van Randwijk.

Op 3 april 1941 wist hij ternauwernood te ontsnappen toen een poging om naar Engeland over te steken door verraad mislukte. Een maand later probeerde de Sicherheitsdienst hem in zijn ouderlijk huis en later op zijn school te arresteren. Zijn vader wist hem op tijd te waarschuwen en met hulp van Van Randwijk dook Kooistra onder in Hoevelaken.

Nadat een groot aantal medewerkers van Vrij Nederland was gearresteerd, besloten Kooistra en Speelman de verschijning van het blad op zich te nemen. In juni 1941 verscheen Kooistra plotseling voor Van Randwijk en vroeg om zijn medewerking. Op diens antwoord "dat rotblaadje, dacht je dat ik daar mijn leven voor waagde?" antwoordde Kooistra gedecideerd: "Nou, dan moet je dat rotblaadje beter maken".

Kooistra werd op 1 september 1941 opgepakt toen hij in Delfzijl gegevens over Duitse militaire installaties ophaalde. Een Nederlandse agent arresteerde hem toen hij een Duits opsporingsbevel stond te lezen. Via het Huis van Bewaring in Groningen kwam hij terecht in het Het Oranjehotel (de Duitse afdeling van de Scheveningse strafgevangenis aan de Van Alkemadelaan). Rond 17 september 1941 werd hij overgebracht naar concentratiekamp Sachsenhausen nabij Berlijn en vervolgens naar Gro?-Rosen waar hij op 4 augustus 1942 overleed. De herdenkingsdienst werd op 11 augustus gehouden door dominee Buskes,

Sluiten
Bron: http://www.archieven.nl/nl/zoeken?mivast=0&mizig=210&miadt=298&micode=863&miview=inv2#inv3t3

Geplaatst door Henk van Dijk op 26 februari 2016

H.M. van Randwijk over Henk (Anne Hendrik) Kooistra

Bron: H.M. van Randwijk, In de schaduw van gisteren, Kroniek van het verzet 1940-1945. Herdenkingsuitgave Natinaal Comité 25 jaar bevrijding, 5 mei 1970.

Geplaatst door Henk van Dijk op 24 februari 2016

Henk (Anne Hendrik) Kooistra en Wim Speelman riepen al snel op tot verzet.

Comité Eén van de vroege illegale geschriften verscheen op 29 juni 1940 namens het Comité "In verdrukking één". Tekenend voor de onwennigheid van de eerste verzetsuitingen was de openlijke ondertekening van de circulaires door de beide auteurs, de... Lees meer
Comité Eén van de vroege illegale geschriften verscheen op 29 juni 1940 namens het Comité "In verdrukking één". Tekenend voor de onwennigheid van de eerste verzetsuitingen was de openlijke ondertekening van de circulaires door de beide auteurs, de student Wim Speelman en de kwekeling Anne Kooistra. Allebei verloren ze later tijdens de bezetting het leven als gevolg van hun verzetswerk. Sluiten
Bron: http://www.geheugenvannederland.nl/?/nl/items/NIOD02:188611959

Geplaatst door Henk van Dijk op 24 februari 2016

Voeg zelf een monument toe

Log in om een monument toe te voegen

Voeg zelf een verhaal of document toe

Log in om een bijdrage toe te voegen
Menu