Op 16-4-1944 vond er in Velsen-Noord een grote razzia plaats waarbij 486 mannen tussen de 18 en 25 jaar zijn opgepakt. Het zou een represaille zijn ivm aanslagen gepleegd door het verzet. Zij werden diezelfde dag afgevoerd naar kamp Amersfoort. Hij was fabrieksarbeider en kreeg het gevangenenummer 667. Op 7 juli 1944 om 02.30 uur werden de gevangenen afgemarcheerd naar het station in Amersfoort om per trein naar Duitsland vervoerd te worden. Zij kwamen in diverse kampen terecht, 65 van hen zijn omgekomen in de kampen. Tussen 16-4-1944 en 11-8-1944 zijn 160 gegijzelden vrijgekomen.
Hij kwam terecht in de kampen Schkopau (Gemeinschaftslager), Lippendorf (Kamp de Kippe) en tenslotte in Peres (kamp Alpenrose). Dit kamp lag 24 km ten zuiden van Leipzig op het landgoed van een Duitse baron. Zij werkten in de fabriek van de Böhlener Werke van de ASW (Aktiengesellschaft Sächsische Werke) en bij BRABAG (BRAunkohle Benzin AG). Ook werden ze ingezet bij het puin ruimen.
Op 18 april 1945 werd Alpenrose bevrijd door de oprukkende Amerikanen. Evert kwam in Grimma terecht, 30 km oostelijk van Leipzig. Omdat hij leed aan tuberculose werd hij door zijn kameraden naar het ziekenhuis in Grimma gebracht. Op 5 juni vertrokken zijn kameraden, Evert bleef in het ziekenhuis, waar hij 12 dagen later in overleden. Hij werd in Grimma begraven onder de naam Rost. Daarom duurde het enkele jaren voordat duidelijk was dat het hier Evert Kort betrof. Op 24-8-1950 is hij herbegraven in Driehuis-Westerveld.