Jan Anne Kraijenhoff van de Leur

1922-1945

0

Oorlogsslachtoffer

Is 23 jaar geworden

Geboren op 13-01-1922 in Dordrecht 

Overleden op 03-05-1945 in Lübeckerbocht bij kdo. Neustadt, Neuengamme 



Bijdragen

De volgende bijdragen zijn door bezoekers toegevoegd:

Verhaal door Ida Lijftogt

Jan Anne Kraijenhoff van de LeurBorn 13e January 1922 - Dordrecht, the Netherlands Most likely date of death: 3e May 1945, a casualty of the bombing of the ship Cap Arcona.Jan Anne was the son of Geertrudes (Trades) Kraijenhoff van de Leur and... Lees meer
Jan Anne Kraijenhoff van de LeurBorn 13e January 1922 - Dordrecht, the Netherlands Most likely date of death: 3e May 1945, a casualty of the bombing of the ship Cap Arcona.Jan Anne was the son of Geertrudes (Trades) Kraijenhoff van de Leur and Selinde Roosenburg. Trudus and Selinde had five children. The oldest was daughter Selinde (Line) followed by four sons: Dirk Arnold (DIK), Willem Anthony (Wim), Jan Anne en Johannes Jacobus (Jaap).In February 2017 the relatives of Jan Anne received an e-mail from the International Tracing Services in Bad Arolsen (Germany) advising them that a fountain pen en silver coloured tobacco box were in their custody and could be linked to Jan Anne through his prison number. It took a long time to make the connection to Jan Anne as his name was completely misspelled. We wish to thank the researchers Piet and Annelies Sijtsma for their persistence and dedication. The discovery of these possessions has had a deep impact on the family and with it an increasing desire to acknowledge his place in our family by contributing to the Digital Monument Neuengamme. In this way we hope to affirm him as an integral member of our family.We, the remaining relatives, don’t know much about Jan Anne, as he died so young. Our contribution may therefore not do him full justice. By writing about him we also remember the sad and distressing memories of our own parents who were deeply marked by their experiences of WWII. Our knowledge of Jan Anne comes by way of a collection of letters by his brother Wim, his mother and Sari Molhuysen - van Der Walle, who was introduced by Jan Anne into the Kraijenhoff family and became a dear family friend. Another source of information was the book “mijn nam is Selma”, with the English title “my name is Selma”, written by Selma van de Perre (published in 2020). Until they both got arrested in June 1944, Jan Anne and Selma were part of the same resistance group. They had the same age and both had lived in Alkmaar. We have also consulted the book “Nederlanders in Neuengamme” edited by Dr. Judith Schuyf (published by Kimabo, Zaltbommel, 4e edition, 2011) The book details the experiences of the 5500 Dutch in the KZ (Concentration camp) Neuengamme between 1940 - 1945. As it is assumed that Jan Anne died on the Steamship Cap Arcona, we have also collected information from the book, “De ramp in de Lubeckerbocht” (translation: Disaster in the Lubeckerbocht), edited by S.P. Geertsema and published by Boom in 2011. Further sources of information were the websites of the Stichting Vriendenkring Neuengamme and the website of the Friesch Dagblad (Friesian Newspaper).Jan Anne lived in Dordrecht from 1922 - 1930 and then moved to Alkmaar with his family. There he attended the “Gymnasium”. He was very intelligent and skipped one year in high school . His parents thought he was too young to attend the Technical University in Delft, so he did a bridge year at the MTS (Polytech). He then started his studies at the Technical University Delft, as did his older brother Dik. During the war Jan Anne took part in the resistance, like his sister Selinde, brothers Dik and Wim and his father. Jan Anne was in a group that was engaged in a.o. espionage. From what the family has learned, a member of his group betrayed some of the other members of the group when severely tortured both physically and mentally by the Germans during interrogation. Jan Anne was arrested on the 16th of June 1944.From 19th of June till the 5th of September, Jan Anne was in Camp Vught, in the south of the Netherlands.. There he met his brother Wim again, who had been arrested in July 1944. According to a letter from Wim to his parents, he could barely recognise Jan because of his clean-shaven head. Because the Allies had begun invading the south of the Netherlands, the Germans decided to evacuate all Vught prisoners, transporting them to concentration camp Sachsenhausen near Berlin. In Sachsenhausen the two brothers had ample time to talk to each other.On 16th October 1944 Jan Anne and Wim were transported to Neuengamme near Hamburg. From Neuengamme Wim was transported to Meppen Versen and was separated from Jan Anne. In March/April the British Army came closer to Hamburg and the Germans decided to transport the Neuengamme prisoners to several ships in the Lubeckerbocht near Neustadt. The German motive for this was never completely clear, but it was suspected the Germans intended to sink the ships with all prisoners on board. Late March 1945 Wim returned to Neuengamme. On the 22nd of April Wim was transported to the Lubeckerbocht and placed on the freight ship Elmenhorst from the 22nd-28th of April 1945. Wim was then moved to the Thielbeck. Then on April 30th, the Swedish Red Cross moved all Scandinavians, French, Belgian and Dutch prisoners from the Thielbeck to Sweden on board the Magdalena. Jan Anne was in forced labour in Neuengamme in the Messap Werke, a weapons factory. After the war, in July 1945, Wim wrote a letter to the Swedish Red Cross surmising that on April 27th Jan Anne was transported via Hamburg to Lubeck, together with 291 fellow prisoners. Jan Anne was probably taken to the former cruis ship Cap Arcona and likely arrived there on the 29th or 30th of April. We don’t know whether Wim saw or spoke to Jan Anne upon his return to Neuengamme. On May 3rd, 1945 English Typhoon bombers mistakenly bombed all ships with prisoners, including the Thielbeck and Cap Arcona. Many thousands of prisoners died and probably Jan Anne as well.A number of people who knew Jan Anne personally have recorded their memories on paper. Of course first his mother, who described him in her diary as a 2 1/2 year old, “ lovely lively, dark-eyed darling”. During his time at the MTS in The Hague, he met Sari van der Walle. Sari was introduced into the Kraijenhoff family by Jan Anne. Sari described him as a charming intelligent young man, who got on well with everybody. Selma van de Perre described him in the same way in her book. In the Kraijenhoff family all children were, when old enough, involved in the Dutch resistance . This was not discussed amongst them for security reasons. On the 17th of February 1945 mother Kraijenhoff addressed a letter to Dik, Wim and Jan Anne, not knowing their whereabouts at the time. She described to her “dear lovely boy’s” how she, her husband, son Jaap, daughter Linde and Linde’s husband Siebe, managed despite all the hardship ( o.a. not enough food). She also writes how father Kraijenhoff was arrested and imprisoned in the Weteringschans prison in Amsterdam from October to December 1944. She writes about her sorrow “(…) I couldn’t find you in my thoughts (…)”, but later on in the letter she writes, “I have got over that hopeless searching and could imagine you here again (…). “Each evening and morning you arrive and walk in, each in your own way. In the middle of the worst snow and cold, we sit on the bench in the sun.”When Jan Anne and Wim were in Sachsenhausen camcentration camp, they met their former principal of the Murmellius Gymnasium in Alkmaar, Jaap Hemelrijk writes about his war time experiences in his book, “There is one way to freedom, seven months of concentration camp”. He saw “the youthful Kraijenhoff brothers in deep conversation (part 2, page 63). “They were always together and gave each other much support”. Years later his brother Wim wrote a letter to his 2 1/2 year old grandson, Theo Jan, with a description of his brother Jan Anne. (See copy of this letter in English). Wim sent a copy of this letter to all named after Jan Anne; his sister Linde’s first born and Jaap’s eldest son Mark. Wim told his nephew Jan Anne that he and Jan Anne had agreed that at least one of them should survive the misery to tell the others what had happened. An other time he told Geert (second son of his sister Linde) that Jan Anne loved to build radios. He was very good at it and in many ways far ahead of his time. Jan Anne’s grandfather was a nay officer, who loved to sail and was one of the first to have a BM, a small sailing boat. He passed on his passion for sailing to his grandson, as we can see from one of the few photos of Jan Anne on a sailing boat.Because there was no clarity about what happened to Jan Anne, this deeply affected his mother and father in particular. They never received a definitive answer to their question (what happened) and this made the subject of “Jan Anne” a most traumatic topic for the family.We will never really find out who Jan Anne was, but we know he was a much-loved son, brother and friend. With love we remember Jan Anne Kraijenhoff van de Leur.Lijsbeth Bruins - Kraijenhoff van de Leur (daughter of Dirk Kraijenhoff van de Leur) Ida Lijftogt, (daughter of Selinde Lijftogt - Kraijenhoff v.d. Leur) and all the other nieces and nephews.Jan Anne Kraijenhoff van de Leur Born 13e January 1922 - Dordrecht, the Netherlands Most likely date of death: 3e May 1945, a casualty of the bombing of the ship Cap Arcona.Jan Anne was the son of Geertrudes (Trades) Kraijenhoff van de Leur and Selinde Roosenburg. Trudus and Selinde had five children. The oldest was daughter Selinde (Line) followed by four sons: Dirk Arnold (DIK), Willem Anthony (Wim), Jan Anne en Johannes Jacobus (Jaap).In February 2017 the relatives of Jan Anne received an e-mail from the International Tracing Services in Bad Arolsen (Germany) advising them that a fountain pen en silver coloured tobacco box were in their custody and could be linked to Jan Anne through his prison number. It took a long time to make the connection to Jan Anne as his name was completely misspelled. We wish to thank the researchers Piet and Annelies Sijtsma for their persistence and dedication. The discovery of these possessions has had a deep impact on the family and with it an increasing desire to acknowledge his place in our family by contributing to the Digital Monument Neuengamme. In this way we hope to affirm him as an integral member of our family.We, the remaining relatives, don’t know much about Jan Anne, as he died so young. Our contribution may therefore not do him full justice. By writing about him we also remember the sad and distressing memories of our own parents who were deeply marked by their experiences of WWII. Our knowledge of Jan Anne comes by way of a collection of letters by his brother Wim, his mother and Sari Molhuysen - van Der Walle, who was introduced by Jan Anne into the Kraijenhoff family and became a dear family friend. Another source of information was the book “mijn nam is Selma”, with the English title “my name is Selma”, written by Selma van de Perre (published in 2020). Until they both got arrested in June 1944, Jan Anne and Selma were part of the same resistance group. They had the same age and both had lived in Alkmaar. We have also consulted the book “Nederlanders in Neuengamme” edited by Dr. Judith Schuyf (published by Kimabo, Zaltbommel, 4e edition, 2011) The book details the experiences of the 5500 Dutch in the KZ (Concentration camp) Neuengamme between 1940 - 1945. As it is assumed that Jan Anne died on the Steamship Cap Arcona, we have also collected information from the book, “De ramp in de Lubeckerbocht” (translation: Disaster in the Lubeckerbocht), edited by S.P. Geertsema and published by Boom in 2011. Further sources of information were the websites of the Stichting Vriendenkring Neuengamme and the website of the Friesch Dagblad (Friesian Newspaper).Jan Anne lived in Dordrecht from 1922 - 1930 and then moved to Alkmaar with his family. There he attended the “Gymnasium”. He was very intelligent and skipped one year in high school . His parents thought he was too young to attend the Technical University in Delft, so he did a bridge year at the MTS (Polytech). He then started his studies at the Technical University Delft, as did his older brother Dik. During the war Jan Anne took part in the resistance, like his sister Selinde, brothers Dik and Wim and his father. Jan Anne was in a group that was engaged in a.o. espionage. From what the family has learned, a member of his group betrayed some of the other members of the group when severely tortured both physically and mentally by the Germans during interrogation. Jan Anne was arrested on the 16th of June 1944.From 19th of June till the 5th of September, Jan Anne was in Camp Vught, in the south of the Netherlands.. There he met his brother Wim again, who had been arrested in July 1944. According to a letter from Wim to his parents, he could barely recognise Jan because of his clean-shaven head. Because the Allies had begun invading the south of the Netherlands, the Germans decided to evacuate all Vught prisoners, transporting them to concentration camp Sachsenhausen near Berlin. In Sachsenhausen the two brothers had ample time to talk to each other.On 16th October 1944 Jan Anne and Wim were transported to Neuengamme near Hamburg. From Neuengamme Wim was transported to Meppen Versen and was separated from Jan Anne. In March/April the British Army came closer to Hamburg and the Germans decided to transport the Neuengamme prisoners to several ships in the Lubeckerbocht near Neustadt. The German motive for this was never completely clear, but it was suspected the Germans intended to sink the ships with all prisoners on board. Late March 1945 Wim returned to Neuengamme. On the 22nd of April Wim was transported to the Lubeckerbocht and placed on the freight ship Elmenhorst from the 22nd-28th of April 1945. Wim was then moved to the Thielbeck. Then on April 30th, the Swedish Red Cross moved all Scandinavians, French, Belgian and Dutch prisoners from the Thielbeck to Sweden on board the Magdalena. Jan Anne was in forced labour in Neuengamme in the Messap Werke, a weapons factory. After the war, in July 1945, Wim wrote a letter to the Swedish Red Cross surmising that on April 27th Jan Anne was transported via Hamburg to Lubeck, together with 291 fellow prisoners. Jan Anne was probably taken to the former cruis ship Cap Arcona and likely arrived there on the 29th or 30th of April. We don’t know whether Wim saw or spoke to Jan Anne upon his return to Neuengamme. On May 3rd, 1945 English Typhoon bombers mistakenly bombed all ships with prisoners, including the Thielbeck and Cap Arcona. Many thousands of prisoners died and probably Jan Anne as well.A number of people who knew Jan Anne personally have recorded their memories on paper. Of course first his mother, who described him in her diary as a 2 1/2 year old, “ lovely lively, dark-eyed darling”. During his time at the MTS in The Hague, he met Sari van der Walle. Sari was introduced into the Kraijenhoff family by Jan Anne. Sari described him as a charming intelligent young man, who got on well with everybody. Selma van de Perre described him in the same way in her book. In the Kraijenhoff family all children were, when old enough, involved in the Dutch resistance . This was not discussed amongst them for security reasons. On the 17th of February 1945 mother Kraijenhoff addressed a letter to Dik, Wim and Jan Anne, not knowing their whereabouts at the time. She described to her “dear lovely boy’s” how she, her husband, son Jaap, daughter Linde and Linde’s husband Siebe, managed despite all the hardships ( o.a. not enough food). She also writes how father Kraijenhoff was arrested and imprisoned in the Weteringschans prison in Amsterdam from October to December 1944. She writes about her sorrow “(…) I couldn’t find you in my thoughts (…)”, but later on in the letter she writes, “I have got over that hopeless searching and could imagine you here again (…). “Each evening and morning you arrive and walk in, each in your own way. In the middle of the worst snow and cold, we sit on the bench in the sun.”When Jan Anne and Wim were in Sachsenhausen camcentration camp, they met their former principal of the Murmellius Gymnasium in Alkmaar, Jaap Hemelrijk writes about his war time experiences in his book, “There is one way to freedom, seven months of concentration camp”. He saw “the youthful Kraijenhoff brothers in deep conversation (part 2, page 63). “They were always together and gave each other much support”. Years later his brother Wim wrote a letter to his 2 1/2 year old grandson, Theo Jan, with a description of his brother Jan Anne. (See copy of this letter in English). Wim sent a copy of this letter to all named after Jan Anne; his sister Linde’s first born and Jaap’s eldest son Mark. Wim told his nephew Jan Anne that he and Jan Anne had agreed that at least one of them should survive the misery to tell the others what had happened. An other time he told Geert (second son of his sister Linde) that Jan Anne loved to build radios. He was very good at it and in many ways far ahead of his time. Jan Anne’s grandfather was a nay officer, who loved to sail and was one of the first to have a BM, a small sailing boat. He passed on his passion for sailing to his grandson, as we can see from one of the few photos of Jan Anne on a sailing boat.Because there was no clarity about what happened to Jan Anne, this deeply affected his mother and father in particular. They never received a definitive answer to their question (what happened) and this made the subject of “Jan Anne” a most traumatic topic for the family.We will never really find out who Jan Anne was, but we know he was a much-loved son, brother and friend. With love we remember Jan Anne Kraijenhoff van de Leur.Lijsbeth Bruens - Kraijenhoff van de Leur (daughter of Dirk Kraijenhoff van de Leur) Ida Lijftogt, (daughter of Selinde Lijftogt - Kraijenhoff v.d. Leur) and all the other nieces and nephews. Krayenhof, Kraijenhoff v.d. Leur, Lyftogt, Lijftogt. Sluiten
Bron: https://monument.vriendenkringneuengamme.nl/person/402754/jan-anne-kraijenhoff-van-de-leur/

Geplaatst door Digitaal Monument Neuengamme op 16 mei 2020

Verhaal door Ida Lijftogt

Jan Anne Kraijenhoff van de leur Geboren 12 januari 1922 te Dordrecht Heeft waarschijnlijk de dood gevonden op het schip de Cap Arcona bij het bombardement op 3 mei 1945.Jan Anne is de zoon van Geertrudes Kraijenhoff van de Leur en Selinde... Lees meer
Jan Anne Kraijenhoff van de leur Geboren 12 januari 1922 te Dordrecht Heeft waarschijnlijk de dood gevonden op het schip de Cap Arcona bij het bombardement op 3 mei 1945.Jan Anne is de zoon van Geertrudes Kraijenhoff van de Leur en Selinde Roosenburg. Trudes en Selinde hadden vijf kinderen, de oudste was dochter Selinde, gevolgd door vier zonen, Dirk Arnold (Dik), Willem Anthony (Wim), Jan Anne en Johannes Jacobus (Jaap).In februari 2017 kregen wij (de nabestaanden) een e-mail dat er enkele bezittingen, een vulpen en een zilverkleurig doosje bij de International Tracing Services in Bad Arolsen (Duitsland) in beheer waren, die gekoppeld konden worden aan Jan Anne door zijn gevangenennummer. Zijn achternaam was volledig verbasterd, dus heeft het lang geduurd voordat de link naar Jan Anne was gemaakt. Dank aan de vinders, Piet en Annelies Sijtsma voor hun toewijding en doorzettingsvermogen. Deze vondst maakte veel los in de familie. Zo groeide ook de behoefte om Jan Anne recht te doen als lid van de familie, door iets te schrijven voor het Digitaal Monument Neuengamme. Wij hopen op deze manier zijn plaats in onze familie nogmaals te bekrachtigen.Wij, de nabestaanden, weten niet veel over Jan Anne. We realiseren ons dat we met onze beschrijving hem hoe dan ook te kort zullen doen. Dat besef maakt het moeilijk toch iets op te schrijven. Wat het schrijven ook moeilijk maakt is dat het emoties bij ons oproept vanwege verdrietige en moeilijke herinneringen aan onze eigen ouders, die door de oorlogsgeschiedenis getekend zijn (geweest). Wat we over Jan Anne weten, hebben we verzameld uit brieven van nabestaanden, waaronder die van zijn broer Wim, van zijn moeder Selinde en van Sari Molhuijsen - van der Walle, die door Jan Anne is geïntroduceerd in de Kraijenhoff familie en een dierbare familievriendin is geworden. Nog een bron van informatie is het boek “Mijn naam is Selma”, geschreven door Selma van de Perre (uitgegeven in 2020). In de oorlog waren Selma en Jan Anne lid van dezelfde verzetsgroep. Wij hebben ons ook verdiept in het boek “Nederlanders in Neuengamme”, onder eindredactie van dr. Judith Schuyf (uitgeverij Kimabo - Zaltbommel, vierde herziene druk 2011). Aangezien Jan Anne waarschijnlijk de dood heeft gevonden op het schip Cap Arcona, hebben wij ook informatie gehaald uit het boek “De ramp in de Lubeckerbocht, Nederlanders op het einde van Neuengamme”, onder eindredactie van S.P. Geertsema, uitgeverij Boom 2011. Voor ons waren ook de websites van de Stichting Vriendenkring Neuengamme en een aantal artikelen in de website van het Friesch Dagblad een bron van informatie.Jan Anne woonde van 1922 tot 1930 in Dordrecht en verhuisde daarna met familie naar Alkmaar Daar gingen de oudste kinderen naar het Murmellius gymnasium. Hij was erg intelligent en sloeg een jaar over op het gym. Zijn ouders besloten hem niet direct naar, wat nu de TU Delft is, te laten gaan, maar hem eerst naar een MTS in Den Haag te sturen. Na dat jaar is hij begonnen aan de TH Delft, evenals zijn broer Dirk. Toen de oorlog uitbrak, waren zijn ouders inmiddels verhuisd naar Utrecht. Jan Anne hield zich tijdens de oorlog, net als Selinde, Dik, Wim en vader Kraijenhoff van de Leur, bezig met verzetspraktijken. Jan Anne behoorde tot een groep die zich bezig hield met o.a. spionage. Voor zover ons bekend, werd hij verraden door iemand van zijn groep die was opgepakt en tijdens verhoor dusdanig onder druk is gezet, dat hij is doorgeslagen. Op 16 Juni 1944 werd Jan Anne gearresteerd.Van 19 juni tot 5 september 1944 zat Jan Anne in kamp Vught. In juli van dat jaar zag broer Wim, ook opgepakt, hem daar terug. Jan Anne was met kaalgeschoren hoofd voor hem bijna onherkenbaar (brief van Wim aan zijn ouders). Omdat de geallieerden zuid-Nederland al binnentrokken, besloten de Duitsers kamp Vught op te heffen en alle gevangenen te transporteren naar Sachsenhausen (vlakbij Berlijn). In KZ Sachsenhausen hadden Jan Anne en Wim meer gelegenheid om met elkaar te praten. Op 16 oktober 1944 werden Jan Anne en Wim op transport gesteld naar Neuengamme (bij Hamburg). In Neuengamme verloren Jan Anne en Wim elkaar uit het oog. Wim werd op transport gesteld naar Meppen Versen en Jan Anne bleef in Neuengamme, te werk gesteld in de Messap Werke, een wapenfabriek. Maart/April 1945 kwamen de Engelsen hoe langer hoe dichterbij Hamburg en toen hebben de Duitsers besloten de Neuengamme gevangenen op een aantal schepen in de Lubeckerboch (in de buurt van Neustadt) te zetten. Wat hiervan de bedoeling was, is nooit helemaal duidelijk geworden. Wel bestaat het vermoeden dat de Duitsers de schepen, overvol met gevangenen, op zee tot zinken wilde brengen en op die manier de gevangenen wilden ombrengen. Eind maart 1945 kwam Wim terug in Neuengamme uit kamp Meppen Versen. Wim is op de 22ste april op transport gesteld naar de Lübeckerbocht. Op de 30ste april heeft het Zweedse Rode Kruis de Scandinaviërs, Fransen, Belgen en Nederlanders van de Thielbeck gehaald en naar Zweden gestuurd aan boord van het schip de Magdalena.Het kan zijn dat Wim Jan Anne nog wel gezien (en mogelijk gesproken) heeft toen hij terug kwam in Neuengamme maar daar is geen zekerheid over. Wim heeft Jan Anne zeker niet meer gezien na 22 april 1945.In Juli 1945 schrijft Wim een brief aan het Zweedse Rode Kruis dat hij vermoedt dat Jan Anne op 27 april op transport is gegaan, samen met een groep van 291 medegevangenen, via Hamburg naar Lübeck. Hij is daar mogelijk op 29 of 30 april aangekomen. Daar is Jan Anne waarschijnlijk terecht gekomen op het voormalige cruiseschip Cap Arcona. Op 3 mei is hij waarschijnlijk bij het bombardement van de Engelse Typhoon bommenwerpers om het leven gekomen.Er zijn een aantal mensen die herinneringen aan Jan Anne op schrift hebben gesteld. Allereerst natuurlijk zijn moeder, die in haar dagboek hem als 2 1/2 jarig jongetje beschrijft als “een heerlijk futtige donkeroogige schattebout”. Toen Jan Anne op de MTS in Den Haag zat, leerde hij Sari van der Walle kennen. Sari beschreef hem als een charmante, intelligente jongeman, die eigenlijk met iedereen goed overweg kon.In het gezin Kraijenhoff waren alle kinderen, voor zover ze de leeftijd hadden, berokken bij verzetsactiviteiten. Men sprak er onderling niet over, voor de veiligheid. Op 17 februari 1945 schrijft moeder Kraijenhoff een brief aan Dik, Wim en Jan Anne, van wie ze niet weet waar ze zijn op dat moment. Ze beschrijft aan haar “lieve, beste jongens” hoe zij, haar man, zoon Jaap, dochter Linde en haar man Siebe het, zo goed en kwaad als het ging redden thuis. Ook beschrijft ze hoe vader Kraijenhoff alles heft gedaan om er achter te komen waar de drie oudste zoons zijn. Ze vertelde in die brief ook dat vader Kraijenhoff van oktober tot december 1945 in de Weteringschans gevangenis(Amsterdam) vastzat. Ze schrijft over haar verdriet “(…) ik kon jullie niet vinden met mijn gedachten (…)”, maar verderop in de brief staat “Ik ben over dat hopeloze zoeken heen gekomen en zag jullie weer hier (…). Elke avond en morgen wandelen jullie bij me binnen, ieder op je eigen manier. Midden in de ergste sneeuw en kou zaten we op de bank in het zonnetje.”Toen Jan Anne en Wim in KZ Sachsenhausen waren, was daar ook hun vroegere rector van het Murmelliusgymnasium in Alkmaar, Jaap Hemelrijk. Hemelrijk schrijft in zijn boek over de oorlog,( ”Er is een weg naar de vrijheid; zeven maanden concentratiekamp” )dat hij “de jeugdige broeders Kraijenhoff diep in gesprek zal. (Deel 2, blz 63) “Die beide waren altijd samen en hadden veel steun aan elkaar”.Wim zelf heeft in een brief aan zijn pasgeboren kleinzoon, Theo Jan, een beschrijving gegeven van zijn broer (zie kopie van de brief in het Engels). Wim heeft aan alle naamgenoten in de familie van Jan Anne een kopie van zijn brief gestuurd. Wim vertelde aan zijn neef Jan Anne (zoon van zijn zus Linde), dat hij met Jan Anne had afgesproken dat ze ervoor moesten zorgen dat in ieder geval een van hen de ellende moest overleven, om te vertellen wat er gebeurd was.Wim vertelde Geert, de tweede zoon van zijn zus Linde, dat Jan Anne het geweldig vond om radio’s te bouwen. Hij was er goed in en was zijn tijd ver vooruit. Jan Anne’s grootvader was in de marine en vond vooral zeilen heerlijk. Hij was een van de eerste die een kleine BM had. Zijn passie voor zeilen heeft hij duidelijk aan zijn kleinzoon overgedragen, zoals wij gezien hebben op een van de weinige foto’s van de zeilende Jan Anne.De onzekerheid over wat er met Jan Anne is gebeurd heeft o.a. zijn vader zeer bezighouden en het feit dat hij nooit een antwoord op zijn vragen heeft kunnen krijgen, maakte het onderwerp “Jan Anne’ uiterst pijnlijk voor hem en de andere familieleden.Wij zullen nooit weten wie Jan Anne precies was, maar we zijn er zeker van dat hij een geliefde zoon, broer en vriend was. Wij willen Jan Anne niet vergeten! Sluiten
Bron: https://monument.vriendenkringneuengamme.nl/person/402754/jan-anne-kraijenhoff-van-de-leur/

Geplaatst door Digitaal Monument Neuengamme op 12 mei 2020

Kraijenhoff van de Leur

Amsterdam-Vught-Oraniënburg-Sachsenhausen en Neuengamme zijn de tussenstations op de lijdensweg van Jan Anne Kraijenhoff van de Leur. Deze weg, die begon met zijn arrestatie in Utrecht in juni 1944 ten gevolge van zijn werkzaamheden bij het... Lees meer
Amsterdam-Vught-Oraniënburg-Sachsenhausen en Neuengamme zijn de tussenstations op de lijdensweg van Jan Anne Kraijenhoff van de Leur. Deze weg, die begon met zijn arrestatie in Utrecht in juni 1944 ten gevolge van zijn werkzaamheden bij het ambtenarenverzet en waarvan ons verder nog bekend is de slechte behandeling, die hij in Duitsland moest doorstaan, eindigt in de onzekerheid van de woorden: Misschien omgekomen in de baai van Lübeck, bij een transport daarheen van Neuengamme. Kraijenhoff van de Leur, die 23 jaar oud was, begon zijn studie voor civiel-ingenieur in 1941. Sluiten
Bron: Gedenkboek van het verzet der Delftsche studenten en docenten gedurende de jaren 1940-1945.

Geplaatst door Martin Spaans op 08 oktober 2019

Voeg zelf een monument toe

Log in om een monument toe te voegen

Voeg zelf een verhaal of document toe

Log in om een bijdrage toe te voegen

Zeemansgraf

Gedenkboek: 34

Nationaal archief

Bekijk persoonsdossier

Categorieën

Monument

Naam:
Neustadt in Holstein, 'Cap Arcona-monument'

Plaats:
Sleeswijk-Holstein

Neustadt in Holstein, 'Cap Arcona-monument'
Menu