In de afgelopen 12 maanden is de herinnering aan Gerard van de Kuijt weer levend geworden door o.a. DNA onderzoek om een match te vinden met anonieme graven. In onze familie is over hem gesproken en tussen ver uit elkaar wonende neven en nichten is daardoor weer contact ontstaan. We vonden het belangrijk om Gerards herinnering een meer concrete vorm te geven en daarom is door zijn jongste broer een herinneringssteen op een familiegraf bijgeplaatst. Sluiten

Gerard van de Kuijt was volgens mijn vader/zijn broer een aardige jongeman die in de oorlog in Duitsland gedwongen tewerkgesteld werd. Op enig moment mocht hij voor een korte tijd naar zijn familie in Alkmaar reizen maar hem werd gesommeerd terug te keren naar Duitsland met als dreigement dat een persoon die voor hem borg zou staan/gevangen zat zou moeten boeten voor zijn wegblijven. Hoewel Gerards vader van hem eiste niet meer terug te gaan, is hij toch terug gegaan omdat hij niet wilde dat zijn borg iets overkwam. In januari 1945 zou Gerard deel hebben uitgemaakt van een groep hongerige dwangarbeiders die op zoek naar voedsel diefstal hadden gepleegd. Ze werden opgepakt en publiekelijk opgehangen om een afschrikwekkend voorbeeld te zijn. Na de oorlog heeft de familie nog lang gehoopt dat de vermiste Gerard zou terugkeren, totdat het bericht van zijn dood hen in 1950 bereikte. Sluiten