Johannes Loogman, roepnaam Jan, werd in 1922 in Venray geboren. Zijn vader, die ook Jan Loogman heette, werd in 1888 in Leiden geboren en zijn moeder Hendrika van Lunteren werd in 1894 in Beeck(Dl) geboren. Het gezin vestigde zich in 1921 in Venray op de Stationsweg 5. Vader werkte als wiskundeleraar aan het meisjes gymnasium Jerusalem van de zusters Ursulinen. Jan Loogman had 5 zusters. De twee oudere zusters waren in Heerlen geboren, de andere zusters in Venray. Vader Loogman hoorde bij de 460 Nederlandse notabelen die gegijzeld werden door de Duitsers in het begin van de oorlog in Sint Michielsgestel. Jan vertrok in augustus 1940 naar Amsterdam om daar te gaan studeren. Hij raakte betrokken bij het verzet en werd gearresteerd en later overgebracht naar Duitsland. Hij overleed in januari 1944 in Grossbeeren en ligt daar begraven. Dit ligt in de buurt van Berlijn. Het gezin was ook betrokken bij het onderduiken van Joodse kinderen. Op de Stationsstraat 5 verbleef al sinds september 1943 een Joods meisje, Duifje Gans genaamd. Op 16 augustus om 23.30 uur viel de politie de woning binnen waar op dat moment de dochters Theodora en Petronella Loogmaan aanwezig waren. Er moet van verraad sprake zijn geweest. Zij waren beiden onderwijzeres. De ouders waren afwezig. Al snel had men het kind gevonden. De dochters zeiden dat het kind uit Rotterdam kwam en Paula Heineman zou heten. Duifje Gans, geboren 13-06-1933 in Amsterdam, werd meegenomen en kwam via Vught en Westerbork in Auschwitz terecht waar zij op 6 september 1944 vermoord werd. Zij hoorden bij de groep van 123 kinderen van Hanna van der Voort uit Tienray. Na de oorlog huwde een dochter met een Canadese officier. Het gezin was in 1946 naar Groningen verhuisd en na enige tijd emigreerde het hele gezin naar Canada. Vader Loogman overleed in 1965 in Toronto en de moeder in 1987 in Ontario. Sluiten