Foto met broers

Op de foto van links naar rechts: Wim, Hannes, Anton en Gerard.

Mijn ouders en hun kinderen zijn opgevoed door Wim Maigret.

(Foto aangepast naar kleiner formaat)

Kleinzoon T.J. Maigret en Mvr. M.C. Maigret-Overklift Vaupel Klein (vrouw van P.M. Maigret).

Onderstaande personen (kinderen van G. Maigret) zijn reeds overleden en de documenten zijn enige jaren geleden vrijgegeven en pas in nov. 2023 door Mvr. M.C. Maigret-Overklift Vaupel Kleijn (tijdelijk) overhandigd aan de kinderen. Originele documenten nog steeds in bezit van Mvr. M.C. Maigret-Overklift Vaupel Klein te Boxmeer.
Aanvulling op dossier Gerard Maigret – Vrijgegeven documenten P.M Maigret (Den Haag – Nationaal Archief) aan Mvr. M.C. Maigret-Overklift Vaupel Klein.

Stichting Japanse Ereschulden - Stichting Pelita - Dossier: MA130768

Deelverklaring P.M. Maigret, Reg. nr. 0096512 (19-01-1926, Soerabaja)
In october 1944 werd PM's vader plotseling gearresteerd en naar de gevangenis overgebracht, alwaar hij door de kempeti werd ondervraagd en gemarteld. Drie dagen na de gevangenneming overleed PM's vader.

Deelverklaring L.C. Maigret, Reg. nr. 0097276 (07-07-1928, Soerabaja)
In oktober 1944 werd plotseling de vader, die eerst met rust was gelaten in zijn functie, door de kempetai gearresteerd. Waarom de vader werd gearresteerd is aanvrager niet bekend. Hij werd gemarteld en overleed drie dagen na zijn gevangenneming. Aanvrager herinnert zich dat het huis helemaal ondersteboven werd gehaald.

Deelverklaring M. Njoo-Maigret, Reg. nr. nn ? (07-12-1932, Soerabaja)
Oktober 1944; Gruwelijkste vind ik dat mijn vader, die op zijn werk zat van niets afweet. De Kempetai kwam zomaar ons huis binnen vallen en haalde alles onderste boven. Zij zochten naar wapens die we niet eens in huis hadden. Zij hebben zelfs een kuil van drie meter gegraven maar hadden niets gevonden. Mijn broer (L.C. Maigret) die de Kempetai zag, waarschuwde mijn vader die op zijn werk zaten kwam meteen thuis, maar hij mocht het huis niet in. Hij moest van 13.00 - 15.00 uur in de brandende zon staan en zat zo te hoesten dat mijn moeder hem een glas water wou geven maar dat mocht niet van de Jap. Toen zij klaar waren hebben zij mijn vader weggevoerd, alwaar hij door de Kempetai werd ondervraagd en gemarteld.
Na drie dagen kregen we bericht dat hij dood was. Hij is gewoon in zijn ondergoed begraven. Zijn kleren, horloge en schoenen kregen we terug.
Rapportrice: A. Castelein-v.d. Valk, 27 oktober 1988, Eindhoven.