Op de laatste dag van de oorlog ging mijn oom Izaak de mensen waarschuwen dat de terugtrekkende Duitsers nog weerstand boden. Hij werd toen getroffen door een granaat. Dat vond plaats links naast de kerkdeuren van de Gereformeerde Kerk aan de Kerkdreef in Axel. Izaak was 20 jaar toen hij overleed op 19 september 1944. Zijn ouderlijk huis was ook direct links naast de kerk. Zijn vader dreef daar een rijwielhandel annex taxibedrijf. Ik heb mijn oom niet gekend. Ik ben van 1954. Ik draag wel zijn naam als één van mijn doopnamen. Het feit dat dit plaatsvond terwijl de bevrijding eigenlijk al plaats had gevonden en de daarbij behorende feestvreugde aanstaande, is voor mijn moeder, één van zijn drie zussen, ouders en familie heeft dit smartelijke verlies een nog traumatischer karakter gegeven. Sluiten