Hendrik wordt geboren op 28 maart 1886 in Dinther en woont in Maastricht, waar hij een café uitbaat. Tijdens de Duitse bezetting is hij actief in het verzet als lid van de RAF-groep, onder leiding van Pierre Dresen. De groep is sinds 1941 actief en is daarmee een van de vroegere verzetsorganisaties in Nederland. De RAF-groep verzamelt wapens en springstoffen voor sabotageacties, verspreidt het illegale blad Oranje Post en helpt ontvluchte krijgsgevangenen onder te duiken of de grens te passeren.

De groep wordt op 2 december 1941 door de Duitsers opgerold. Hendrik wordt die dag met alle leden gearresteerd naar kamp Amersfoort gebracht. Daar wordt Hendrik een jaar lang vastgehouden, terwijl hij de meest uiteenlopende mishandelingen en ontberingen ondervindt. Op 1 december 1942 wordt hij gedeporteerd naar concentratiekamp Neuengamme, waar hij onder erbarmelijke omstandigheden aan het werk wordt gezet in de baksteenfabriek. Als gevolg van de zeer slechte leef- en werkomstandigheden, structurele verwaarlozing en mishandelingen, verzwakt Hendriks toestand snel. Uiteindelijk wordt het voor hem te veel. Hendrik overlijdt in het kamp op 2 februari 1943, op 56-jarige leeftijd.