Jules is tijdens de oorlog pastoor en deken te Venlo. Hij publiceert in zijn parochie elke week bioscoop adviezen en is op de hoogte van het illegale werk van de aan hem toevertrouwde geestelijken. Zo is hij op de hoogte van het feit dat enkele van zijn medewerkers Franse krijgsgevangenen verzorgen. Ook in persoonlijke gesprekken met parochianen geeft hij adviezen over de wijze waarop men dient om te gaan met de bezetter. Deze adviezen druisen in tegen de wens van de bezetter. Tijdens de meidagen van 1940 laat Jules al zien uit welk hout hij gesneden is. Hij redt onder vijandelijk vuur een beeltenis van Maria uit de kapel te Genooi. Enkele weken voor zijn arrestatie wordt Jules tijdens een verhoor in Maastricht al zwaar vernederd. Op 1 september 1942 wordt hij door de Duitsers gearresteerd. Jules wordt vervolgens naar Amersfoort en later naar Kamp Vught gebracht.

Bevriend
F.J. Krop vertelt later over zijn band met Jules tijdens hun gevangenschap in Vught. Zij zijn dan goed bevriend en voeren fijne gesprekken, zelfs tijdens hun zware werk. Jules heeft last van zweren aan zijn voeten en overlijdt aan de ontberingen in Kamp Vught op 16 februari 1943. De vrijstelling van werk voor geestelijken binnen het kamp komt voor Jules te laat.