Johannes Bierhuys

Johannes (Hans) Bierhuys is in 1918 in Batavia geboren en 30 september 1941 op de Waalsdorpervlakte doodgeschoten. Na de lagere school keerde hij terug naar Nederland om in Haarlem de Middelbare Technische School te volgen. Hans Bierhuijs woonde vanaf 11 mei 1941 op het adres Borneostraat 56. Hij maakte als informant deel uit van de verzetsgroep rond Broeder Joseph, ook aangeduid met de naam ECH3, genoemd naar een Philips radiobuis met deze typeaanduiding. Door dr. Lou de Jong beschreven als de eerste verzetsgroep in ons land, die zich bezighield met het heimelijk doorzenden van berichten naar Engeland. Van de meer dan 20 leden die de groep omvatte hebben er niet minder dan 8 de oorlog niet overleefd. Te weten: Broeder Joseph [= Johannes Klingen], Henk Schoenmaker, Hans Bierhuys, Bernardus Zegger, Jan Oom, G. C. Schuijlenburg, Cees van Lent en J. G. Tillema (oud-gemeentesecretaris van Bennebroek). Bovendien is Henk Klaver kort na de bevrijding als gevolg van doorstane ontberingen in 1946 te Davos gestorven. Ir. Anton van der Waals heeft zich als medewerker van de verzetsgroep aangemeld om vervolgens voor een forse beloning als V-man van de SD verraad te plegen, een methode die hij tot 1945 onder diverse schuilnamen nog talrijke malen elders in het land heeft herhaald en tientallen verzetsstrijders door de SD zijn gearresteerd en omgebracht. In 1948 is Van der Waals hierom ter dood veroordeeld, welk vonnis begin 1950 plaatsvond. Bierhuys probeerde in de nacht van 20 op 21 april met andere verzetsmensen sabotage te plegen op een Duitse trein. Dat leidde tot een schietpartij op het nabijgelegen Prinsen Bolwerk. Bierhuys schoot een Duitse spoorwegman neer, die overigens overleefde. Twee weken later is Bierhuys op 11 mei, opgespoord door Anton van der Waals, in Rotterdam door de SD gearresteerd en ruim 3 maanden later in de duinen van Scheveningen gefusilleerd. Sluiten