Michel Jacobus Filip Rugebregt

De uitreiking op 19 februari 2021 van het aan Michel Jacobus Filip Rugebregt toegekende Mobilisatie-OorlogsKruis, aan zijn zoon Michiel Rugebregt door Kapitein ter zee (LD) C.P. (Cor) Kuiper Msc, Defensie Attaché, geaccrediteerd voor Indonesië.Hieronder de toespraak bij de uitreiking, en foto's daarvan, op de rechtse foto's ook de neef van Michel Rugebregt, Donald Rugebregt.Jakarta, vrijdag 19 februari 2021Geachte meneer Rugebregt en andere aanwezigen, Als Defensie Attaché van Nederland in Indonesië is het mij een eer om u vandaag hier op de Nederlandse ambassade te Jakarta te mogen ontvangen voor deze kleine maar belangrijke ceremonie. Een ceremonie die eigenlijk vorig jaar al was voorzien. Maar toen kwam corona en veranderde de wereld. De wereld is nog steeds niet normaal en het ziet er ook niet naar uit dat het snel zal veranderen. Daarom is het goed dat we hier vanmiddag bijeen zijn. Bijeen voor een ceremonie om respect te betuigen aan dhr. Michiel Jacobus Filip Rugebregt, de vader van Michiel Jordan Ferdinand Rugebregt hier aanwezig, en zijn moedige daden verricht tijdens de Tweede Wereldoorlog in wat toen nog Nederlands-Indië heette. Het tonen van erkenning en waardering voor onze veteranen is lange tijd niet altijd de norm geweest. In het verleden is dit vaak zelfs weggelaten. Wat de reden ook mag zijn geweest, door die erkenning en waardering niet te tonen, hebben we onrecht gedaan aan mensen die vaak alles hebben gegeven om hun land te dienen. Om te beschermen wat hen dierbaar was. Daarom zijn we hier vandaag bijeen om één van deze tekortkomingen te corrigeren. We tonen - postuum - de dankbaarheid van de Nederlandse samenleving voor de offers die zijn gebracht door Michiel Rugebregt. Omdat Indonesië ver van Nederland ligt, heb ik namens de Inspecteur-Generaal der Nederlandse Krijgsmacht de eer aan u, zijn zoon, postuum het MobilisatieOorlogskruis te mogen uitreiken. Om in aanmerking te komen voor het Mobilisatie-Oorlogskruis dient een militair in dienst zijn geweest tussen april 1939 en september 1945. Zoals het geval is bij uw vader. Het lint van de medaille is paars, de liturgische kleur voor rouw en het symboliseert tevens de donkere tijden van de oorlog en bezetting. De oranje kleur in het lint symboliseer de verbondenheid met het Koninklijk Huis. De medaille zelf bestaat uit een vierarmig, bronzen kruis. De armen zijn in de vorm van gefacetteerde zwaardpunten. Tussen de armen van het kruis zijn twee gekruiste Nederlandse stormdolken op een kleine stralenbundel te zien. In het midden van het kruis, de in de mobilisatiedagen gevoerde Nederlandse militaire helm met een lauwertak. De lauwertak is een teken van eer. De achterzijde is vlak, met in een cirkelvormig uitgediept vlak de in reliëf tekst "DEN VADERLANT GHETROUWE". Michiel Rugebregt, uw vader, is op 20 april 1908 geboren op het eiland Haruku, onderdeel van de (zuidelijke) Molukken. Hij was een van de oudste kinderen uit een gezin van negen. Opmerkelijk is dat de naam Rugebregt afkomstig is een oude VOC-commandant die in 1734 huwde met een van zijn, uw, voorouders, zo las ik in een zeer lezenswaardig artikel over de ‘broers’ Rugebregt. In dat artikel las ik ook dat in de jaren ’30 van de vorige eeuw veel Molukkers verhuisden naar Makassar op Celebes, nu Sulawesi. De redenen daarvoor zullen waarschijnlijk vooral economisch zijn geweest; werk. Ook broers van Michiel Rugebregt kwamen al in Makassar en na het overlijden van de vader van Michiel verhuisde de hele familie in 1938 naar Makassar. Omdat u, meneer Rugebregt, in 1935 bent geboren, zal dat ook voor u zo zijn geweest. Twee jaar later begint in Europa de Tweede Wereldoorlog. Vijf van de zes broers Rugebregt worden als ‘Nederlands geborenen’ (Belanda-Ambon) als dienstplichtigen onder de wapenen geroepen in het Koninklijke Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Alleen Adriaan hoeft niet in dienst. Mogelijk omdat hij als oudste zoon, bij het ontbreken van een vader, als kostwinnaar wordt beschouwd. Als echtgenoot en vader verlaat Michiel Rugebregt zijn gezin om zich gereed te maken voor de verdediging van Nederlands-Indië. Na de Japanse aanval op Pearl Harbour op 7 december 1941 barst de Tweede Wereldoorlog ook los in ‘de oost’. In januari 1942 valt Japan Nederlands-Indië binnen. Kort daarna bereiken de Japanners ook Celebes. Bij een aanval van zee op Makassar komt Matthijs Rugebregt om het leven. Nadat het KNIL zich heeft teruggetrokken tot in Tjamba, 60 kilometer ten noordoosten van Makassar, breken ook daar gevechten uit tegen de Japanners. Tijdens die gevechten komt op 28 februari 1942 gedecoreerde, Michiel Rugebregt, om het leven. Hij is dan 33 jaar oud en laat een vrouw en zes kinderen achter. Ondanks jaren in Japanse krijgsgevangenschap weten de drie overgebleven broers Rugebregt de oorlog te overleven. Dit verhaal is een korte periode in onze nationale geschiedenis, gemaakt door één man. Een verhaal over moed, plichtsbesef en opoffering in een tijd waarin die eigenschappen hard nodig waren. Een verhaal dat diep respect afdwingt. Vandaag zijn we hier op de Nederlandse ambassade in Jakarta samen om, met dank aan het onderzoekswerk van de heer Jacques Brijl en de aanvraagprocedure die hij in gang heeft gezet, de zaken recht te zetten. Om na al die jaren erkenning en waardering van Michiel Rugebregt te tonen. Dat doen we door zijn naam te noemen, Michiel Rugebregt. Door zijn verhaal te vertellen en door het Mobilisatie-Oorlogskruis te overhandigen aan zijn zoon, ook, Michiel Rugebregt. Als erkenning en waardering door de Nederlandse overheid - voor zijn loyaliteit in het dienen van de regering en de samenleving onder de moeilijkste omstandigheden - voor de moed die hij aan de dag legde om wat hij waardeerde te beschermen tegen een grote vijandelijke overmacht. Eer voor degenen die eer verdienen. Sluiten

Na het ontvangen van verschillende berichten op 23 Jan 1942, dat een Japanse Invasievloot zich reeds in de Zeestraat MAKASSER bevond en kennelijk het voornemen had om in de directe omgeving van MAKASSER te landen, besloot de Troepencommandant de KNIL eenheden vanuit MAKASSER naar het binnenland te verplaatsen en te laten terugvallen op de MARIO TJAMBA stelling. De Europese vrouwen en kinderen werden gelijktijdig naar MALINO geëvacueerd. De totale sterkte van ons Leger ter plaatse bestond uit: - 2 compagnies beroeps militairen van het KNIL; - 1 compagnie Kort Verband (inheemse) militairen; - 1 militie compagnieie; - 1 Landstorm compagnie (oudere militieplichtigen); - voorts nog enkele Inf. Brigades à 18 man en een reserve korps van gepensioneerde miln.Verder had het KNIL enkele brigades gelegerd in PARE PARE en ENREKANG.Op 8 feb 1942 om 24.00 uur landde een enorme Japanse strijdmacht op een kuststrook op ca. 3 km ten Zuiden van Makasser, die onmiddellijk naar die plaats oprukten en Makasser snel volledig bezetten. Een deel van de KNIL eenheden had intussen de MARIO TJAMBA stelling ter verdediging betrokken. Deze stelling sloot aan bij een 14 km lange bergpas bij Bengo en liep in het Noorden tot Mario. (zie bijgaand kaartje)Op 9 feb 1942 viel reeds een grote eenheid van o.a. Japanse wielrijders onze stellingen aan. Bij de eerste gevechten gelukte het om deze overmachtige en met zware en automatische wapens uitgeruste Japanse eenheden tegen te houden; zo gelukte het 1ste Luitenant G.A. Blume met 20 KNIL militairen, een Japanse eenheid bij Bantimoeroeng in een hinderlaag te laten lopen, waarbij 91 Japanse miln. werden gedood. Na vele hevige gevechten moest echter het kleine en matig geoefende en slecht bewapende KNIL leger, op 7 mrt 1942, uiteindelijk voor de Japanse overmacht capituleren.Tot de vele gesneuvelden behoorde ook Ls. Sld. KNIL. MICHEL JACOBUS FILIP RUGEBREGT ; hij sneuvelde tijdens moedige gevechten op 28 feb 1942 te MARIO TJAMBA. Hij ligt begraven op het Ned. Ereveld te Candi, SEMARANG/ Midden- Java, verzamelgraf Mario Tjamba, loc.: B 184:185 Sluiten