Gerrit Rijpma

(voor buurvrouw H., te G.)Hij rende weg, maar ontkwam niet, en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud. Een strijdbaar opschrift roept van alles, maar uit het bruin geëmaljeerd portret kijkt een bedrukt en stil gezicht. Een kind nog. Dag lieve jongen. Gij, die Koning zijt, dit en dat, wat niet al, ja ja, kom er eens om, Gij weet waarom het is, ik niet. Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat? Sluiten

Gerrit, lid van het verzet, probeerde tijdens een razzia op de Abbegaster Ketting met een roeibootje weg te vluchten. Tijdens zijn vlucht werd hij geraakt door een kogel en stierf hij in de armen van zijn naasten. Het was 8 februari 1945, de Duitsers hadden lucht gekregen van onderduikers in de boerderijen daar – waaronder die van de Rijpma’s. Hij vluchtte met een bootje, met buurman Minze van der Veen, wiens rechterarm eraf geschoten werd. Broer Yp Rijpma moest de stervende Gerrit dragen. Thuis kreeg hij het Heilig Oliesel, een detail dat Reve niet onberoerd zal hebben gelaten.Gerard Reve woonde tussen 1964 en 1971 in een oude arbeiderswoning in Greonterp. Zijn buurvrouw Siuwke Hofmeijer-Rijpma vertelde hem het trieste verhaal over haar jongste broer. Het graf, voorzien van een aanminnig portret, trof hij aan op het kerkhof van de Sint Vituskerk, waar hij ’s zondags de mis bezocht. En zo schreef hij rond 1965 het gedicht 'Graf te Blauwhuis', dat later in het brievenboek 'Nader tot U' verscheen. Sluiten