In de nacht van 10 op 11 januari 1944 is hij bij Princenhage gedropt. In een periode van meer dan een half jaar heeft hij per radio als contactman tussen het verzet in westelijk Brabant en BI in Londen berichtenverkeer onderhouden. Op 14 juli 1944 is hij in Hoeven gearresteerd (er was verraad in het spel) en op dolle dinsdag, 5 september 1944, in Vught gefusilleerd. Voor zijn Engelandvaart ontving Sjef Adriaansen het Kruis van Verdienste. Daarnaast is hij in 1953 postuum onderscheiden met het Bronzen Kruis.

Sjef Adriaansen wordt op 9 juni 1919 in Woensdrecht geboren en gaat aanvankelijk werken als landarbeider. Al op jonge leeftijd heeft hij een sterk rechtvaardigheidsgevoel; op school komt hij al op voor klasgenoten die onterecht te grazen worden genomen, ook als hij het moet opnemen tegen oudere jongens.

In 1939 komt hij op voor de dienstplicht en wordt als wachtmeester ingedeeld bij de cavalerie. Tijdens de bezetting treedt hij toe tot de marechaussee, maar als de leiding naar zijn idee te pro-Duits wordt, zoekt Sjef naar mogelijkheden om actief aan het verzet deel te nemen. Met drie reisgenoten steekt hij in februari 1942 bij Putte de grens over om via België en Frankrijk het neutrale Zwitserland te bereiken. Daar komen ze in contact met een cadet van de Koninklijke Militaire Academie in Breda, waarmee ze de gevaarlijke, moeizame tocht door Frankrijk, over de Pyreneeën en dwars door Spanje naar de zuidelijke havenstad Cádiz ondernemen. Vanuit Cádiz steekt de groep de Atlantische Oceaan over en komt aan in Curaçao, van waaruit ze verder doorreizen naar Canada. Daar sluit Sjef zich aan bij de Prinses Irene Brigade. In juni 1943 wordt hij met een troepentransportschip naar het Verenigd Koninkrijk gebracht, waar hij zich in Londen meldt bij Bureau Inlichtingen (BI) en tot geheim agent wordt opgeleid. Sinds zijn vertrek uit Woensdrecht is Sjef zestien maanden onderweg geweest.

In de nacht van 10 op 11 januari 1944 wordt hij met Harm Steen gedropt bij Rijsbergen, van waar ze een nachtelijke tocht ondernemen naar hun contactadres in Princenhage, bij de familie Van Nunen. Via deze familie komt Sjef in contact met molenaar Frans van de Reijt, vanuit wiens molen ‘De Hoop’ in Princenhage hij contact houdt met Engeland. Meer dan een half jaar lang fungeert Sjef zo per radio als contactman tussen het verzet in West-Brabant en het BI in Londen.

Door regelmatig van verblijfplaats te veranderen blijft Sjef onvindbaar voor de Duitsers, maar uiteindelijk wordt hij verraden of uitgepeild en op 14 juli 1944 in Hoeven gearresteerd, waar kapelaan Alfred Verhaegen hem dan schuilhoudt. Samen met de kapelaan wordt Sjef eerst vastgezet in het gebouw van de Koninklijke Militaire Academie in Breda en vervolgens voor verhoor binnengebracht in de SD-Polizeigefängnis in Haaren. Hier hoort Sjef de doodstraf tegen zich eisen die in kamp Vught wordt voltrokken. Op 5 september 1944, Dolle Dinsdag, wordt hij samen met de kapelaan gefusilleerd. Sjef is 25 jaar geworden.

Voor zijn Engelandvaart heeft Sjef het Kruis van Verdienste ontvangen. In 1953 is hij bovendien postuum onderscheiden met het Bronzen Kruis.