Als veehouder woonde Slob met zijn vrouw Jaantje Bons en hun 7 kinderen op Laageind 122, nu Noordzijde 8 te Noordeloos, waar nu familie v.d. Valk woont. In de oorlog van 1940 tot 1945 hadden ze 3 mensen die in de Duitse oorlogsindustrie moesten gaan werken, onderdak verleend. Dit waren zogenaamde onderduikers. Door verraad is hij op 27 oktober 1943 in de nacht door Duitse politie gearresteerd. De onderduikers konden zich in een geheime schuilplaats verstoppen. Hij werd met meerderen uit Noordeloos en omgeving naar een gevangenis in Rotterdam gebracht, om daar te worden verhoord. Eén van de onderduikers die eerder al uit een krijgsgevangenkamp was ontsnapt, heeft hem daar met zijn vervalste persoonsbewijs op zak, nog verschoonkleren gebracht. De verrader werd als onderduiker mee opgepakt tot in de gevangenis om de gesprekken af te kunnen luisteren. Vandaar is Slob naar het beruchte strafkamp te Vught getransporteerd. Enkele maanden later is hij in Utrecht ‘aan het Wolvenplein’ veroordeeld tot 1 jaar dwangarbeid in Duitsland. Op 17 februari 1944 is hij tengevolge van een ontploffing en brand in een munitiefabriek te Wesseling bij Keulen, waar hij te werk was gesteld, op 54-jarige leeftijd omgekomen. Na herbegrafenis ligt hij nu met nog ongeveer 400 anderen, die in de wijde omgeving in de oorlog omgekomen zijn, op de Erebegraafplaats van de Nederlandse Oorlogsgravenstichting te Dusseldorf in West-Duitsland begraven. Daar wordt op 4 mei 2005 ook een herdenking gehouden in het bijzijn van de Nederlandse Consulaat Generaal, 60 jaar na de bevrijding van de Duitse overheersing. De eerste begrafenis, met nog enkele andere omgekomen gevangenen te Wesseling, werd geleid door een Duitse predikant, van wie de familie destijds een persoonlijke brief met het treurige bericht heeft ontvangen. De verrader is na de oorlog opgepakt en veroordeeld. Sluiten