Willem de Veer

extra info. bij afbeelding uitreiking MOK Frits de Veer; Helaas heeft zijn jongere broer Willem door de oorlog nooit een gezin kunnen stichten, waardoor het niet mogelijk is om een verzoek voor ere-tekens/versierselen in te dienen bij het Min.def. Daar er in eerste lijn geen nabestaanden zijn van Willem wordt het niet toegestaan versierselen in ontvangst te nemen door indirecte familie zoals neven en/of nichten. Velen van deze krijgsgevangenen welke geen directe nabestaanden hebben maar mogelijk wel voor ereteken(s) in aanmerking komen en welke voor vorst en vaderland het hoogste offer hebben gegeven, zullen dit niet worden toegekend. Burgemeester van Bochoven heeft Willem de Veer daarom in zijn toespraak officieel genoemd als oorlogsslachtoffer van de Birma-Siam Spoorijn. De heer J.Z.Brijl heeft in zijn toespraak oa. de erbarmelijke omstandigheden van beide broers beschreven en aan alle aanwezige een min stilte gevraagd om hen te herdenken. In het bijzonder werd ook stilgestaan bij de heer H.W.A von Stockhausen welke als opvarende van het Hell-Ship de Nitimei(Nichimei)Maru op 15-01-1942 zonk in de Golf van Martaban ter hoogte van Tavoy,Birma en dit niet overleefde. (zie OGS, het verhaal bewaard.) Sluiten

Zowel Willem als Frits worden benoemd op de erelijst 1940-1945. Beiden broers zijn tewerk gesteld aan de Birma-Siam dodenspoorweg in 1943.Willem in Thailand en is op 16-11-1943 in kamp Aoto Party, 234km gelegen vanaf Nong Pladuk op 23 jarige leeftijd overleden ten gevolgen van een hoofdfractuur. Na zijn overlijden begraven te Tamajo (Tamuron) Patu cemetery, Thong Pha Phum county. Na de oorlog herbegraven op erebegraafplaats te Kanchanaburi, Thailand, Vak 7 rij E grafnr. 50Frits was tewerk gesteld aan de Birma kant van de spoorlijn en overleed op 02-09-1943 op 25 jarige leeftijd in kamp Anganum kamp km100, 100km gelegen vanaf Thanbuyzayat (kamp 0) Na zijn overlijden begraven te Aungganaung Cemetery en na de oorlog herbegraven op erebergaafplaats te Thanbuyzayat te Birma. Sluiten