Franciscus Leonardus Boks Scholten (Leo) wordt geboren in Den Haag op 21 juli 1917 als onecht kind van Henriëtte Dreesens (Den Haag 1894, dochter van een spoorbeambte) en een advocaat uit Dordrecht. Zijn moeder trouwt in 1920 met Dirk van der Meijden, departement-schrijver en later adjunct-commies bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. In de zomer van 1922 volgt echter al een scheiding, terwijl in het voorjaar van 1923 (dus negen maanden later) Leo’s halfbroer Carel wordt geboren. Henriëtte krijgt in 1925 een dochtertje dat overlijdt en in mei 1928 een derde zoon – Cornelis Pieter – maar ze sterft die zomer. Leo schrijft later in een brief dat zijn moeder aan “misère…te gronde gegaan is.” In 1929 worden de broers Leo Boks Scholten en Carel pleegkinderen van het echtpaar dr. Berend Gerhardus Barthus Scholten (Terwolde 1882) en Cornelia Aartje Henriette Boks (Amsterdam 1885) en verhuizen naar Terwolde. De jongste broer wordt door een familie Wierenga geadopteerd. Pleegvader Scholten heeft met zijn schoonvader Gerrit Marinus Boks (die in 1929 overlijdt) een verffabriek Hecla in Terwolde en ook een eigen fruitteeltbedrijf. In 1931 krijgen Leo en Carel de naam Boks Scholten. Leo wordt fruitkweker en landbouwer.

Leo Boks Scholten gaat in het verzet. Hij is koerier, lid van een knokploeg in Olst en betrokken bij droppings. Hij vervoert en verbergt wapens, pleegt aanslagen op spoorlijnen en neemt deel aan overvallen. In mei 1943 verhuist Leo vanuit Voorst naar Olst. Als hij in oktober 1944 wordt gezocht door de Sicherheitsdienst steekt hij de IJssel over. Leo Boks Scholten duikt onder in Vaassen – met de schuilnaam Leo Sluiters – en voegt zich bij de knokploeg van politieagent Gerhardus Johannes Lovink: de zogenaamde Bende van Lovink, die overvallen pleegt op zwarthandelaren en landbouwers die weinig of geen eten willen afstaan aan het verzet. De groep doet zich vaak voor als Landwachters. De Nieuwe Apeldoornsche Courant spreekt eind maart 1945 van een “Veluwse roversbende.”

Op 10 februari 1945 worden beide mannen in Vaassen gearresteerd, evenals nog zo’n tien andere bendeleden. De beschuldiging is diefstal en roof. Boks Scholten en Lovink worden gezien als hoofddaders. Via het politiebureau in Epe en de Willem III kazerne in Apeldoorn belanden de twee mannen in gevangenis De Kruisberg in Doetinchem. Beiden worden op 2 maart gefusilleerd aan het Rademakersbroek.

Op 2 maart 1945 wordt Leo Boks Scholten samen met G.J. Lovink en 44 andere (verzets)mannen uit heel Nederland gefusilleerd aan het Rademakersbroek bij Varsseveld in de Achterhoek. Hun dood is een represaille voor het ombrengen van vier Duitse militairen door verzetsgroep De Bark, die in de laatste oorlogswinter z'n hoofdkwartier heeft in een boerderij in buurtschap De Heurne vlakbij Dinxperlo.

Boks Scholten laat zijn verloofde Barbara Hermina van Ommen uit Emst achter. Voor haar maakte hij een eigen boerderij gereed. Zij zal in 1952 trouwen met een Friese verzetsstrijder die tijdens de oorlog in Emst was ondergedoken. Het is een gelukkig huwelijk, maar Barbara vergeet Leo nooit. Ze bezoekt het monument aan het Rademakersbroek verschillende keren en spreekt regelmatig over hem.

Meer lezen? https://de46vanhetrademakersbroek.nl/