Sjef wordt geboren op 23 februari 1916, zoon van Johannes Baptist Hoogendoorn, smid, en van Anna Cornelia Stads. Zij trouwden in 1904 in Goirle .Vader Johannes Baptist overleed in 1941 en moeder Anna Cornelia overleed in 1959, beide in Goirle. Vader was hoefsmid, een beroep dat met Sjef in de familie bleef, zij het dat hij zich gewoon smid noemde.
Naar Nijmegen
Na de lagere school bekwaamde Sjef zich in het smidsvak wat hij met verve beoefende. Na het overlijden van zijn vader in 1941 kwam hij in de zaak te werken. Hij trouwde met W.M.A. Vermeulen op 23 februari 1943 in Tilburg. Samen gingen ze in Goirle wonen waar hij ook een garagebedrijf begon aan de Tilburgseweg. De oorlog ging verder en op een gegeven dag moest hij naar Nijmegen omdat hij een bij Willem Smit besteld lasapparaat nog steeds niet ontvangen had. Dus ging Sjef een dag voor zijn verjaardag naar Nijmegen. Daar aangekomen bleek een Amerikaans bommenwerpers eskader op de verkeerde plaats te zijn: zij hadden de opdracht hun bommenlast boven Duitsland uit te werpen, maar door slecht weer konden ze die plekken niet bereiken. Conform hun opdracht zochten zij een andere plaats en dachten boven Kleef te kunnen droppen maar vergisten zich in de plaats. Nijmegen, maar ook bijvoorbeeld Enschede, kreeg wat eigenlijk niet voor hen bestemd was. Sjef kroop toen het luchtalarm af ging, samen met vele Nijmegenaren, in een schuilkelder bij het station en wachtte deze ‘hel’ af. Toen het sein “veilig” werd gegeven was hij als eerste weer boven de grond. Het bleek echter niet “veilig” te zijn en de laatste bommen maakten een eind aan zijn leven. De volgende dag zou hij 28 geworden zijn!
Naar huis
Door medewerking van een Goirles bedrijf, die het lichaam van pater Kouwenhoven -ook slachtoffer van dit bombardement- op zou halen, werd ook Sjef naar Goirle gebracht. Omdat deze terugreis wat langer duurde dan verwacht was de geplande uitvaartdienst al achter de rug toen de kist in Goirle arriveerde. Sjef werd begraven in een prachtige hardhouten gewelfde kist. Twee jaar na de bevrijding kwam men erachter hoe dat kon: een bezoeker meldde zich bij de woning van moeder Hoogendoorn en vertelde dat hij in de oorlog Sjef gekend had omdat hij in de mobilisatietijd gelegerd was geweest in de concertzaal tegenover de garage. Toen hij in Nijmegen was ten tijde van het bombardement, was hij mede belast met het kisten van de slachtoffers. Hij herkende Sjef en zocht een mooie kist uit. Dit verhaal was een troost voor moeder Hoogendoorn. Sjef liet zijn vrouw met een zoontje van 4 maanden achter.

Sommige Nijmeegse historici stellen dat het bombardement niet geheel “misplaatst” was omdat het stationsgebied van Nijmegen een “Target of opportunity” was, een doel als het oorspronkelijke doel niet bereikt kon worden. Het was een spoorknooppunt wat het spoorverkeer van de Duitsers kon ontregelen.