Dirk Dantuma

I am the granddaughter of Dirk Dantuma. My father is Regnerus Dantuma. My father was only 9 years old when his father died. But my father was 5 years old when he last saw his father. The Dutch sailors had to take the ships to England and Scottland to protect them from the Germans. Dirk had been gone for 4 years because the sailors were not allowed to return to Holland until the war was over. Dirk passed away in Scottland during the war. The family was told it was a heart attack from hardening of the arteries. He was only 35 when he died. The family doesn't know if his death was the doctors educated guess. Sluiten

Dirk Dantuma geboren 13-01-1909 te Hoogezand, overleden 25-01-1944 te Paisley Schotland, zoon van Regnerus Dantuma en Janna Ax. Gehuwd op 13-01-1933 te Delfzijl met Grietje Mulder geboren 02-03-1912 te Delfzijl en echtte haar zoon. Zij kregen twee kinderen. Dirk was een zeeman die in de crisis van de dertiger jaren zonder werk was en voor zijn werkeloosheidsuitkering moest werken. Overdag werken in de werkverschaffing en s avonds op kosten van de steun naar de zeevaart school mocht, voor het behalen van zijn stuurman diploma. Na het behalen van dat diploma ging hij varen als gezagvoerder op het ms ”Voorwaarts”, hierdoor moest de familie Dantuma in januari 1940 van Groningen naar Vlissingen verhuizen. 2 dagen voordat de oorlog uitbrak is hij met zijn schip naar Engeland gevaren, waar hij tot zijn dood is blijven varen. Op zijn overlijdensakte staat: overleden door aderverkalking, maar uit zeer betrouwbare bron weten wij dat hij vermoord is door vergiftiging door een Griekse spion die als marconist werkte op zijn schip. Sluiten

Ik heb hem nooit gekend. Ik ben zelf in 1954 geboren. Ben wel naar hem vernoemd. Ik weet dat hij is omgekomen in Schotland. Ik dacht dat hij was getorpedeerd door de Duitsers, maar dat was Engelke Keizer een aangetrouwde neef. Waarschijnlijk heb ik beide verhalen, die in mijn vroege jeugd zijn verteld, door elkaar gehaald. De ware toedracht over de dood van mijn opa ben ik pas te weten gekomen. Mijn vader zal dat verhaal zelf plaatsen. Als hij de oorlog zou hebben overleefd, zou hij op zijn 45e al opa zijn geworden. Toch jammer! Sluiten