Jan Dieperink werd op 2 april 1892 geboren in een arbeidersgezin in Velp en ging snel na de lagere school aan het werk zoals voor veel kinderen gebruikelijk; hij begon bij een schildersbedrijf maar moest vanwege de Eerste Wereldoorlog in militaire dienst. Gelukkig bleef Nederland neutraal tijdens W.O.I. zodat hij in juli 1918 kon trouwen met Anna Roelofsen.

Het uniform beviel hem zo goed dat hij zich aanmeldde voor het K.N.I.L. en hij samen met zijn vrouw in maart 1919 naar Nederlands-Indië vertrok.

Zij hebben samen vier kinderen gekregen die hun jeugd in de tropen hebben doorgemaakt totdat vader als sergeant bij het 15e Infanterie bataljon eervol werd ontslagen.

Hij was achtereenvolgens gestationeerd op Borneo, Malang, Bandoeng en tenslotte in Batavia. Foto’s uit die tijd tonen mooie huizen in een prachtige omgeving en bedienden daarbij.

In juni 1938 is het gezin teruggekomen naar Nederland, eerst met de boot tot Genua en daarna met de trein naar Nederland naar de oorspronkelijke woonplaats Velp.

Jan werd portier bij een emailleringsbedrijf. In de oorlog kon Jan zijn baan behouden totdat de Duitsers het bedrijf ontmantelden. Desondanks kwam het gezin zonder kleerscheuren de oorlog door waarbij Jan betrokken is geweest bij het verzet en onderduikers heeft geholpen volgens een verklaring van de plaatselijke B.S. commandant. De spanning en ellende van de Bezetting hebben Jan ertoe gebracht zich als vrijwilliger aan te melden voor dienst in Nederlands-Indië voor de koloniale oorlog tegen de Republiek van Soekarno. Ondanks zijn 53 jaar werd hij goed gekeurd; men zal zijn kennis van de “Oost” gewaardeerd hebben. Mogelijk heeft hij gedacht dat dit van korte duur zou zijn want hij liet zijn vrouw en kinderen achter in Nederland. Hij kreeg een taak bij het Verkeerswezen en kwam vervolgens bij het bureau Vaste Staven Troepenschepen zodat hij minstens drie keer heen en weer is gevaren van en naar Nederland. Dat hij in Den Haag een woonadres had, kwam goed uit.

Na de Soevereiniteitsoverdracht in december 1949 werd het K.N.I.L. ontbonden en de troepen gerepatrieerd.

Volkomen onverwacht is Jan voor zijn laatste terugreis op 29 juli 1950 overleden door een hartstilstand.

De kleinzoon Willy Freriks (zoon van Annie Dieperink, dochter van Jan) heeft inmiddels drie reizen gemaakt om op het graf van zijn opa op het Ereveld Menteng Pulo bloemen te leggen.