Elisabeth Carolina van Dorp, geboren in 1872, was een van de eerste vrouwen die in Nederland als advocate, econome en politica tot dan toe door mannen gedomineerde terreinen betrad. Van Dorp had in 1907 de Nederlandsche Bond voor Vrouwenkiesrecht en in 1937 een Engelstalige economische monografie in Londen gepubliceerd en was van plan na de oorlog naar de Verenigde Staten te gaan om daar verder te publiceren over economische theorie. In 1940 reisde ze naar Nederlands-Indië. Ze had de hoop dat de Tweede Wereldoorlog aan de Nederlandse kolonie voorbij zou gaan. In 1942 belandde ze als één van ongeveer 100.000 Indo-Europese en Europese burgers in verschillende Japanse kampen op Java. Zij stierf, als 73-jarige, volledig verzwakt, op 6 september 1945, twee weken na de Japanse capitulatie, in kamp Banjoebiroe 10.