Eddo Hendrik Dresselhuis

I-2.RW kreeg op 12 mei opdracht via het station op te rukken en via de begraafplaats zich naar de Zuidendijk te begeven. Inmiddels was echter de sector aldaar afgesloten door twee compagnieën van III./FJR., parachutisten van II./FJR2 en op de linkerflank (van het bataljon) de Gruppe de Boer, die zich concentreerde tussen de spoorwegovergang in de Dubbeldamseweg en het Park Merwestein. Aldus liep de kopgroep van het bataljon vast op de sector tussen het station en de spoorwegovergang, alwaar zij door sterk Duits vuur werden vastgepind.
2-II-2.RW (met sectie zware mitrailleurs versterkt) ontplooide zich in de sector tegenover de spoorwegovergang en het Park Merwestein. Aldaar werd hevig Duits vuur ontvangen, waardoor de Nederlandse troepen geïmproviseerd moesten ontplooien.

Eddo Hendrik was werkzaam als Ordonnans en behoorde tot de kopgroep van de compagnie. De ordonnans voert eenvoudige, vaak eenmalige opdrachten uit, zoals het doorgeven van informatie of bevelen, of het afhalen van documenten. Hij reed op de bewust dag op een motor en droeg volgens de familie een witte vlag. NSB'ers zouden de jongens de kant op gestuurd hebben waar de Duitsers in een hinderlaag klaarlagen. De groep werd door de Duitse vuuroverval getroffen. Eddo Hendrik werd met kogels doorzeeft en overleed in RK ziekenhuis van Dordrecht.

Na enkele dagen van zenuwsloopende onzekerheid heeft de heer S. J. Dresselhuis, lid van den gemeenteraad, een zeer moeilijke tocht per tandem naar Holland gemaakt, waar hij in de nabijheid van Dordrecht vernam, dat zijn zoon, Eddo, gewond was. Spoedig bleek het den armen vader, dat zijn zoon reeds den 15en Mei op de algemeene begraafplaats te Dordrecht was begraven. Een veldprediker wees hem het graf aan en kon mededeelen dat hij den gesneuvelde de laatste eer had bewezen. Na nogmaals twee dagen reizen kwam de zwaarbeproefde man en vader met de verpletterende mededeling in zijn gezin terug, Gelukkig dat ook deze familie mag ondervinden, dat er een Trooster en troost is, deze familie mag ondervinden, dat er een Trooster en troost is.

Zijn oom Willem (ook aanwezig in dit gebied als chauffeur bij de Vrijwillige Landstorm) wil Eddo Hendrik naar huis brengen. Hiervoor moet een massagraf (gesneuvelden werden eerst in een massagraf gelegd en zijn later meestal naar de militaire erebegraafplaats in Loenen gebracht) worden geopend en moet hij Eddo Hendrik identificeren. Hij regelt vervoer en neemt het lichaam van Eddo Hendrik mee naar zijn familie in Winschoten. Vandaar dat Eddo hier ligt en niet in Loenen.

Oom Willem zou later in de oorlog als verzetsstrijder opgepakt worden. Hij overleed in 1944 in concentratiekamp Neuengamme en ligt net als zijn neef begraven in Winschoten.