Van Elst werd als tweede kind geboren. Zijn ouders runden een stalhouderij. Zijn moeder overleed toen hij 4 jaar oud was bij de geboorte van zijn jongere zusje. Twee jaar later overleed de vader van Van Elst. De drie kinderen werden vervolgens opgevoed door hun grootouders.

In zijn twintigste levensjaar werd Van Elst – zoals gebruikelijk – opgeroepen voor militaire dienst. Hij diende bij de veldartillerie in Ede. Een jaar later trad hij toe tot het Korps Politietroepen. Dit korps verrichtte politiediensten binnen het leger. Na de Duitse bezetting in mei 1940 vormde de nieuwe machtshebbers de rijkspolitiediensten om en gingen samen de Marechaussee heten. Van Elst was waarschijnlijk gelegerd in Groesbeek.

Samen met 16 collega's werd Van Elst in mei 1942 gearresteerd, omdat hij het Wilhelmus zou hebben gezongen. Zij kwamen in Kamp Amersfoort terecht en kregen vervolgens te horen dat ze tot achttien maanden tewerkstelling in Duitsland waren veroordeeld. In september 1943 was hij terug in Nederland, omdat hij moest getuigen in een rechtszaak. Op dat moment besloot Van Elst onder te duiken.

Zie verder het document