Hij was 20 jaar oud toen hij Eunice Alice de Ceuninck van Capelle per brief ten huwelijk vroeg, niettegenstaande het feit dat zij dagelijks in hetzelfde kantoor als hij werkte. Sterker nog, hoewel de brief aan haar gericht was, verzocht hij haar haar antwoord aan hun beider chef te geven, "daar hij reeds van alles op de hoogte" was. Ze accepteerde zijn aanzoek en uiteindelijk kregen ze 4 dochters, in Batavia, Bandoeng en Tjandoer.

Na het faillissement van zijn eigen zaak (een handel in motoren) werd hij administrateur en amanuensis op de KWIII-school in Batavia. Toen de oorlogsdreiging acuut werd, verhuisde het gezin begin 1942 naar Bandoeng, om dichter bij de familie van zijn vrouw te zijn.

Na zijn mobilisatie werd Eddy op 8 maart 1942 door de Japanners krijgsgevangen gemaakt. Hij bezweek in het kamp in Palembang aan de gevolgen van gastro-enteritis en beri-beri op 29 mei 1945, op de leeftijd van 48 jaar. Zijn vrouw en kinderen zijn in 1950 naar Nederland gekomen.