Christiaan van Gent was werkzaam als timmerman bij een aannemersbedrijf toen hij op 18 november 1943 door het Gewestelijk Arbeidsbureau in Amsterdam werd verzocht zich op 22 november om 6 uur in de ochtend te melden in de 3e klas wachtkamer van het Centraal station om naar het Arbeitsamt Braunschweig te worden vervoerd. Chris ging. Hij werd tewerkgesteld bij Wilke Werken in Braunschweig, een fabriek die zich tijdens de oorlog toelegde op het vervaardigen van onderdelen van bruggen en vliegvelden. Uit de weinige correspondentie aan zijn familie die bewaard is gebleven kun je concluderen dat hij het aldaar verrichte timmerwerk aanvankelijk vergeleek met zijn werk in Amsterdam. Hij lijkt redelijk tevreden. De vele werkuren ( 66 per week, later 72) lijken hem niet te deren. Wel moppert hij zo nu en dan over het eten, niet lekker, onvoldoende. Hij overleed in Braunschweig aan een longontsteking. Een van zijn mededwangarbeiders schreef toen aan zijn ouders: "het valt mij zwaar u dit te moeten schrijven, daar Chris een reuze goede kameraad voor ons was" Daar moesten zijn ouders, zuster en broers het mee doen. Bij de Engelse inlichtingendienst in Duitsland werkte na de oorlog een familielid van zijn broer. Zij heeft uitgezocht waar Chris was begraven en heeft ervoor gezorgd dat een steen op zijn graf werd geplaatst. Op 17 september 1951 werd hij herbegraven op het ereveld in Loenen. Sluiten